ตรวจสอบคำผิด: 99.9% by kingtranslate
ปรับคำเเละเเปล: by kingtranslate
โดเนท wallet: 0958635784
ปลายเดือนกันยายนในป่าเเห่งหนึ่งอยู่หางจากสพานเชื่อมระหว่างอาคารเรียนมัธยมปลายกับมัธยมต้นใช้เวลาเดินไปประมาณ 5 นาทีมายังจุดที่ผมยืนอยู่ ในมือของผมนั้นมีพลั่วอยู่ เเน่นอนว่าผมกำลังจะขุดหลุมที่มีความลึกกว่าความสูงของมนุษย์ ผมขุดมาได้สองหลุมเเล้ว หลุมที่จะขุดถือว่าเป็นหลุมที่ 3 ดั้งนั้นมันก็ง่ายที่จะขุดหลุมนี้ เพราะว่าก่อนหน้า 3 หลุมนี้ ผมขุดไปเเล้ว 2 หลุมเเต่กลบไปเเล้ว ดั้งผมขุดมาเเล้ว 5 หลุมจึงต้องมีทักษะการขุดเพิ่มขึ้นเป็นธรรมดา
เมื่อถึงจุดที่ความลึกหน้าจะพอ ก็หยิบเอาเเท่งไม่เเหลมมาเสียบไว้ เเท่งไม้ทำจากไม้ไผ่ตัดเป็นซีกๆ เหลาปลายให้แหลม กลายเป็นหอกที่ทำเเบบง่ายๆปักมันให้หันปลายแหลมขึ้นชี้ฟ้าหลายๆอัน
ไม่รีบไม่ได้แล้วใกล้จะได้เวลาแล้ว เวลาที่มันจะต้องมาที่นี่แล้วผมพูดในขณะเหงื่อไหลเต็มใบหน้า ในขณะนี้เป็นเวลาบ่ายสองโมงครึ่ง
เพื่อล่อมันมา ผมได้วางเหยื่อล่อเอาไว้ ผมได้ทิ้งข้อความบางอย่างเอาไว้ ยังไง มันก็คงไม่คิดว่านั่นคือข้อความธรรมดาทั่วไปหรอกมั้ง
คงจะคิดว่าเป็นความผิดพลาดของผมไม่ผิดแน่ คงจะคิดว่าผมซ่อนของสำคัญเอาไว้ที่นี่ เพื่อการนั้นผมจึงได้เดินผ่านที่นี่ทุกวัน ช่วงนี้ พอถึงเวลาเลิกเรียนผมก็หายตัวไปทันที นั่นก็เป็นเพราะผมต้องมาที่นี้นั่นเอง
หลุมแรกสุดน่ะ ไม่ค่อยน่าพอใจเท่าไหร่ ก็เลยกลบไปซะเลย หลุมต่อมาก็พอใช้ได้อยู่เหมือนกัน แต่ตามแผนแล้วมันจะต้องสมบูรณ์ที่สุด เพราะงั้นก็เลยต้องกลบไป สิ่งที่จะดำเนินการต่อจากนี้ จะผิดพลาดไม่ได้
หลังจากนี้ผมจะฆ่าคน จัดการให้มันตกลงไปในหลุมนี่แล้วฆ่ามันซะ เพียงแต่แค่ตกลงไปโดนแท่งไม้ไผ่เสียบอาจจะไม่ถึงตายก็เป็นได้ เพราะฉะนั้นที่ข้างต้นไม้นั่น ผมจึงได้เตรียมแกลลอนน้ำมันเอาไว้หลายแกลลอนทีเดียว ภายในแกลลอนมี แก๊สโซลีนอยู่ ขอเพียงมันตกหลุม ผมก็จะเทเจ้านี่ลงไป แล้วก็จุดไฟให้เป็นของกำนัลแต่ถึงอย่างนั้น บางทีมันอาจจะไม่ตาย เพื่อความชัว ผมจึงได้เตรียมหอกไม้ไผ่ความยาวมากกว่า 5 เมตรเอาไว้ด้วย
[แก๊สโซลีน เป็นน้ำมันเชื้อเพลิงสำหรับใช้กับเครื่องยนต์สันดาปภายใน ชนิดเครื่องยนต์เบนซิน ซึ่งใช้หัวเทียนในการจุดระเบิดภายในเครื่องยนต์]
หอกส่วนปลายตัดแนวเฉียง แล้วเหลาให้แหลมคมมาเรียบร้อยขอเพียงแทงลงไปจากข้างบน เเทงจนกว่ามันจะหยุดดิ้น
หากการแก้แค้นสำเร็จแล้วหลังจากนั้นจะทำไรต่อไป? ก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป ผมน่ะสักวันหนึ่ง ได้ถูกมันฆ่าตายแน่ๆ ถูกฆ่าแม้กระทั่งสถานะทางสังคม มันมีอำนาจ มันมีกำลัง แต่ว่าไม่ใช่แค่นั้นหรอก พ่อแม่ของมันคือผู้มีอำนาจที่จ่ายเงินอุปถัมภ์จำนวนมหาศาลเเด่โรงเรียนเเห่งนี้
ฟังดูเหมือนเรื่องราวในมังงะใช่มั้ยล่ะ แต่มันคือความจริง นักเรียนที่ไม่มีอาจารย์คนไหนกล้าลงโทษ นักเรียนแบบนั้นน่ะ มีตัวตนอยู่ในโรงเรียนของผมเอง แล้วตัวผมก็ดันไปเตะตามันเข้า
โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนกินนอน อีกทั้ง ตัวโรงเรียนยังตั้งอยู่กลางภูเขา ถูกปิดจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง สังคมที่ไม่มีความเสมอภาค ตัวบอสของความไม่เสมอภาคนั้น ดันมาเตะตาผมเข้า
มันมองว่าการกลั่นแกล้งผมเหมือนส่วนหนึ่งของชีวิตมัน สักวันตัวผม ต้องถูกกลั่นแกล้งจนตาย ถ้าอย่างนั้น ก่อนที่จะโดนฆ่าก็ต้องเป็นฝ่ายฆ่าก่อน มีแค่วิธีนี้เท่านั้นจริงไหม
ผมอยู่นิ่งกำลังตั้งสมาธิเพื่อให้ลน คิดไปเองงั้นเหรอ เสียงร้องของนก เสียงร้องของแมลงที่ทุกทีจะเบามาก วันนี้กลับได้ยินอย่างชัดเจน ป่าแห่งนี้ เงียบเชียบจนน่ากลัว
ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว มันจะมาแล้ว ได้ยินเสียงฝีเท้าแล้ว เสียงเหยียบใบไม้แห้งที่ร่วงหล่นมาล่ะ เสียงเดินของมันล่ะ
ผมตื่นเต้นมาก ต้องใช้มือหนึ่งไปกดมืออีกข้างที่กำลังสั่นเอาไว้ สังเกตดูดีๆเหงื่อไหลออกมาเต็มหน้าแล้ว ถึงจะบอกว่าเป็นช่วงปลายเดือนกันยายน แต่ในบริเวณนี้ที่อยู่กลางเขาก็ไม่น่าจะร้อนขนาดนั้น เพราะเมื่อกี้ออกแรงมากไปงั้นเหรอ เหงื่อไหลทั้งตัว แถมยังไหลไม่หยุดเลย ไม่สิ นี่น่ะอาจจะเป็นเพราะกังวลอยู่ก็เป็นได้ ใช่แน่ ใช่แน่ๆ เพราะหลังจากนี้ ผมจะต้องฆ่าคน ทั้งมือทั้งเท้าก็เลยสั่น
พอคิดแบบนั้นแล้ว ผมก็ยิ้มเลย สามารถฆ่ามันได้ เพียงแค่คิดเท่านั้น ก็รู้สึกยินดี ยินดีเหลือเกิน ดีใจจนเนื้อเต้นไปหมด
ก็เพราะ มันน่ะ…
จู่ๆ ร่างกายของผมก็ส่ายไปมา ผมรีบยื่นมือไปจับขอบด้านบนทันที ตกใจ เสียงเมื่อกี้นี้มันจะได้ยินรึเปล่านะ
ไม่สิ แต่เดิมแล้ว นั่นน่ะ… ต้นไม้รอบๆ กำลังสั่นไหวกิ่งก้านโยกสั่น ใบไม้ร่วงหล่น แผ่นดินไหวล่ะแถมยัง รุนแรงมากด้วยรุนแรงจนท้องบิดเป็นเกลียวแต่มันก็แค่นั้นการสั่นไหวหยุดลง ต้นไม้อยู่ในสภาพเกือบล้ม พื้นดินแทบจะพังทลาย ฮู้ว ผมถอนหายใจโล่งอก หลุมกับดักยังปลอดภัยดี แค่นี้ก็พอแล้ว แต่ว่าปัญหามีอยู่อย่างหนึ่ง
「แผ่นดินไหวงั้นเหรอ」
เสียงสบถ นั่นคือ เสียงของมันแย่แล้ว หากมันเปลี่ยนใจล่ะก็ สิ่งที่ผมเตรียมมาทั้งหมดก็จะสูญเปล่า
เสียงฝีเท้าห่างไกลออกไป ที่อยากสบถน่ะมันฝั่งนี้ต่างหากผมกัดริมฝีปากไว้แน่น กำมือไว้แน่น ไม่สิ ยังหรอก มัน อาจจะแค่กังวลกับเเผ่นดินไหวประหลาดเมื่อกี้ก็เป็นได้หากรออีกสักพักอาจจะย้อนกลับมาอีก
ผมอธิษฐานแล้วก็ รอ ผ่านไปกี่นาทีแล้วนะ หรือว่า กี่สิบนาทีแล้ว รู้สึกว่าผ่านไปนานมาก แต่คิดว่าบางทีคงแค่ไม่กี่สิบนาทีเท่านั้น ได้ยินเสียงฝีเท้าอีกครั้ง
มาแล้ว！ผมกำหมัดด้วยความสะใจ อยากจะร้อง เยส เหลือเกินมัน กลับมาแล้วครั้งนี้แหละ มาถึงที่นี่แน่นอนเสียงฝีเท้า ใกล้เข้ามาแล้ว ยังไงดีล่ะ รู้สึกว่าเสียงฝีเท้าดูจะหนักๆกว่าเมื่อกี้นะ แต่ว่าช่างมัน คงจะแค่คิดไปเองนั่นแหละ เส้นประสาทคงจะตึงเครียดเกินไปหน่อย
อะไรน่ะ ทำไมเสียงหายใจของมันถึงดูร้อนรนจัง บุฮิ๊บุฮ๊ ยังกับเสียงหายใจของหมูแน่ะ อะไรกัน เหนื่อยงั้นเหรอ？ ไอ้ตัวน่าสมเพชเอ๊ย ปกติทำตัวหยิ่งยโสแท้ๆ ท้ายที่สุด ก็แค่ระดับนี้เองงั้นเหรอ
ผมแสยะยิ้ม ทางสะดวกล่ะ ถ้ามันเหนื่อยอยู่ล่ะก็ การระวังตัวต้องตกลงไปไม่ผิดแน่ เท้าของมันเอง ก็คงอ่อนเปลี้ยเต็มที่ นั่นไง ตกไปแล้ว เสียงกรีดร้องอันแหลมคม กับเสียงครวญคราง ผมพุ่งออกไปจากร่มไม้ทันที หยิบถังน้ำมันมา มุ่งไปยังหลุม
ไม่เห็นสภาพภายในหลุมหรอก แต่ยังไงก็ใส่ของเหลวภายในถังลงไปก่อน ซ่า ซ่า เสียงของเหลวไหลออกจากแกลลอน ราวกับเป็นเสียงน้ำร้อนเลยเนอะ ที่เหลือก็ ไฟ อาไฟแช็กจุดใส่เศษกระดาษ แล้วโยนเข้าไปในหลุม เสียงร้องในวาระสุดท้ายของมันล่ะ รู้สึกดีจริงๆ ผมยังไม่ยอมหยุดแค่นี้หรอก หยิบหอกไม้ไผ่มา ระดมแทงเข้าไปในหลุม
ความรู้สึกว่าแทงโดนเนื้อ ก้อนเนื้อของคนนี่ นุ่มกว่าที่คิดมากทีเดียว ผมหลับตาลง จดจ่ออยู่กับการแทง แทงออกไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง จนกว่า จะรู้สึกว่าไม่มีการขัดขืนแล้ว
ในที่สุดผมก็ลืมตาขึ้น ชะเง้อมองลงไปในหลุม ที่นั่น ศพของมัน…ไม่มี
กลับกัน ที่นั่นมีสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่เดิน2ขาที่คล้ายกับหมู มีเลือดไหลออกมาจากทั้งตัวและตายไปแล้ว เป็นสิ่งมีชีวิตตัวอ้วนที่มีผิวสีน้ำตาลแดง เดี๋ยวก่อนสิ สีของเลือดมันเป็นสีน้ำเงินนี่ เลือดสีน้ำเงินไหลออกมาจากทั้งตัว
「หา？」
ผมร้องเสียงหลงออกมาโดยไม่ตั้งใจ หอกไม้ไผ่ หลุดจากมือตกลงไปบนพื้น มีเสียงคล้ายกับเสียงหอบหายใจดังออกมาจากมนุษย์หมูตัวอ้วนอย่างเป็นจังหวะ ร่างกายของมนุษย์หมูนั้น กลายเป็นภาพเบลอ ไม่สิ กำลังค่อยๆหายไปราวกับหมอกต่างหาก
ผมอยากจะขยี้ตาเหลือเกิน ระหว่างที่กำลังมองดูอย่างงุนงง ร่างกายของมนุษย์หมูก็หายไปอย่างสมบูรณ์ ……
แล้วเสียงดังก้องก็ดังขึ้นมาในหู
「คุณเลเวลอัพแล้ว！」
หลังจากได้ยินเสียงประหลาด ผมก็วูปทุกสิงทุกอย่างขาวโพลน
| ◀ บทที่เเล้ว | หน้าหลัก | บทต่อไป ▶ |
|---|
ไฟล์เสียหรือถูกลบบอกด้วยนะครับ เดียวจะเเก้ให้ สวนมีความเห็นอะไรหรืออย่าดูเรื่องไรก็โพทย์บอกได้