การประชุมแผนการต่อสู้สิ้นสุดลง
「ขอคุย กับทามากิจังแป๊บนึงได้ไหมคะ」
ก่อนที่จะออกมาจากห้องสีขาว อริสพาตัวทามากิไปยังมุมด้านในห้อง แล้วพูดคุยกัน2คนเป็นการส่วนตัว
คุยอะไรกันอยู่นะ อยากฟัง
ติดใจสุดๆ
แต่ว่าจะไปแอบฟังก็ไม่ได้ด้วยสิ
ระหว่างที่กำลังลังเลว่าจะเอายังไงดี มิอะก็เข้ามาดึงแขนเสื้อของผม
「เด็กผู้หญิงน่ะ มีความลับของเด็กผู้หญิงอยู่นะคะ」
คือว่านะ อริสกับทามากิน่ะพูดคุยกันด้วยสีหน้าจริงจังเอามากๆ
แล้วในบางครั้ง พวกเธอก็จะชำเลืองมองมาทางผม มันก็เลยทำให้ผมรู้สึกกระสับกระส่ายเอามากๆเลยล่ะ
「ทางเราเองก็ คุยเรื่องลับๆของฝั่งเราบ้าง มั้ย」
「อย่างเช่น？」
「อริสมีจุด่อนอยู่ที่หลังหู……」
ทำไมถึงรู้ได้ล่ะว้อย
「สกินชิป ที่โอฟุโระ」
「น่าสนใจเอามากๆเลยนะเนี่ย」
แล้วยังไงต่อ？ ผมเลื่อนหูเข้าไปใกล้ๆมิอะ
แต่ว่า เสียงคุยกันมันดังไปล่ะมั้ง อริสถึงได้เดินเข้ามาหาโดยที่ใบหน้าเป็นสีแดง และมองผมเคืองๆ
อริสยื่นแขนออกมาโดยไม่ได้พูดอะไร หยิกแก้มทั้ง2ข้างของผม
เจ็บ
แต่ว่า อริสที่งอนนิดๆก็น่ารัก
จนเผลอยิ้มอย่างเคลิ้มๆไปซะแล้ว
อริสย่นคิ้วเข้าหากัน
ผมยกมือ2ข้างขึ้นมา โพสท่ายอมแพ้
「ยอมแพ้แล้วครับ」
ยอมรับไม่ค่อยได้เหมือนกัน แต่ขอโทษไว้ก่อนเป็นดีเนอะ
※
เอาล่ะ ให้ทามากิอัพสกิลการใช้ดาบ มิอะอัพสกิลเวทดินเป็นแรงค์2
ออกมาจากห้องสีขาว จากนั้นพวกผมก็เริ่มดำเนินการทันที
ไม่เหมือนกับตอนที่สอดแนมเมื่อกี้ ใกล้ๆทางเข้าออกหอพักหญิงมีออร์ค3ตัวยืนอยู่
เฝ้ายาม อย่างนั้นเหรอ
ก็จริงอยู่ว่าในเวลากลางคืนต้องมีการเฝ้ายามเป็นเรื่องธรรมดา แต่ผมรู้สึกว่าสามัญสำนึกแบบนั้นใช้กับสถานการณ์ตอนนี้ไม่ได้ยังไงก็ไม่รู้สิ
ไม่สิ ผมไม่รู้เกี่ยวกับสามัญสำนึกของโลกแห่งนี้นี่นา
ถ้าเป็นเรื่องราวที่ได้อ่านจากหนังสือทางการทหารล่ะก็ อาจจะใช่อยู่……
ในความเป็นจริง พวกมันก็แค่ยืนอยู่เฉยๆ ไม่ได้มีทีท่าจะสังเกตการณ์บริเวณรอบๆเลย
บางครั้งบางคราว พวกมันก็มีหาวเหมือนกัน
โดนElite・Orcสั่งให้ออกมายืนข้างนอก รึเปล่านะ
ไม่ว่ายังไง การเคลื่อนไหวของออร์คก็ดูเป็นระบบไม่เหมือนกับเมื่อเช้า
「ออร์คที่ออกมาเดินเพ่นพ่านข้างนอกมีจำนวนเพิ่มขึ้นงั้นเหรอ……」
เข็มนาฬิกาหมุนมาที่9โมงครึ่งแล้ว
ผู้รอดชีวิตใช้อาคารเรียนศิลปะเป็นจุดยุทธศาสตร์เนี่ย จะถูกล่วงรู้เมื่อไหร่ อาจจะขึ้นอยู่กับเวลาแล้วก็เป็นได้
ถ้าอย่างนั้นล่ะก็ ในระหว่างนี้ผมอยากจะจัดการElite・Orcให้ได้มากที่สุด ตัวเดียวก็ยังดี
ะว่าโชคดีหรือยังไงดีล่ะ โรงเรียนนี้น่ะ แต่ละอาคารจะถูกคั่นด้วยป่าลึก
เพื่อกระจายเสียงออกไปไม่ให้รบกวนกันน่ะ
โดยเฉพาะหอพักหญิง ไม่รู้ว่าเป็นมาตรการป้องกันอาชญากรรมรึเปล่า มันตั้งอยู่ในส่วนที่ลึกกว่าอาคารอื่น
ต่อให้มีเสียงดังขึ้นมาบ้าง ออร์คที่อยู่ที่อาคารอื่นก็คงไม่รู้สึกตัวหรอกจริงมั้ย
เพราะอย่างนั้นแหละ ผมอยากจะใช้โอกาสนี้จัดการพวกออร์คให้สิ้นซาก
อยากจะลดจำนวนศัตรู ในขณะที่ยังสามารถลดได้เอาไว้ก่อน
ตอนนี้ผมอัญเชิญอีกา1ตัวกับPuppet・Golem2ตัวมาแล้ว
ดังนั้นMax MPจึงหายไป9 เหลือ41น่ะ
ปาร์ตี้ก็เป็นปาร์ตี้4คนแล้ว
พอจำนวนเพิ่มขึ้นมาเท่านี้แล้ว การใช้เวทซัพพอร์ทให้ทุกคนก็ค่อนข้างลำบาก
ต้องเลือกดีๆ
ก่อนอื่นคนที่ไม่ออกไปแนวหน้าอย่างผม ใช้แค่Physical・Upที่ช่วยเพิ่มความเร็วของขาไว้สำหรับหนีก็พอ
มิอะก็เป็นPhysical・Upกับ เวทซัพพอร์ทแรงค์2ที่ช่วยเพิ่มอานุภาพของเวทโจมตีSmart・Operation
อริส ทามากิ Puppet・Golem2ตัว ก็ใช้เวท3เซต Keen・Weapon、Physical・Up、Mighty・Armเหมือนปกติ
Hasteมีระยะเวลาแสดงผลที่สั้น ในกรณีของเวทซัพพอร์ทแรงค์3 ระยะเวลาแสดงผลจะเพิ่มจาก1นาทีเป็น1นาทีครึ่ง ดังนั้นในตอนนี้ยังนับว่าเอาอยู่
เอาไว้Elite・Orcออกมา ค่อยใส่ก็แล้วกัน
ก็อย่างที่ว่ามา หลังจากที่ใส่เวทซัพพอร์ทเรียบร้อย MPที่เหลืออยู่ของผมก็คือ……
ＭＰ：２５／４１
มองดูเหมือนยังมีเหลือเกินพอ
แต่ว่า HasteกับReflectionน่ะ ใช้ครั้งเดียวก็กินMPไป3แล้ว
ถ้าใช้รัวๆล่ะก็ MPได้หมดไปโดยไม่รู้ตัวแน่จริงมั้ย
อีกด้านหนึ่ง ผมให้อริสใช้เวทรักษาแรงค์2 Flower ・Coatให้กับคนที่ไม่ได้ใช้เวทมนตร์
เป็นเหมือนกับประกันชีวิตน่ะ
ถึงจะเป็นเหมือนการปลอบใจ แต่มีก็ดีกว่าไม่มี
「ขอเปลี่ยนส่วนหนึ่งของแผนการหน่อยนะ ก่อนอื่นจัดการออร์ค3ตัวนั่น สำหรับ2ตัวด้านหน้าประตู ให้อริสกับPuppet・Golemไปรับมือ」
「ค่ะ」
「ส่วนอีก1ตัวที่อยู่ห่างออกไป ทามากิ ฝากด้วย」
「อุ อืม เข้าใจแล้ว」
ทามากิยกขวานที่มีขนาดใหญ่กว่าส่วนสูงของเธอขึ้นมา พยักหน้าด้วยสีหน้าไม่สู้ดีเท่าไหร่
เสียงกลืนน้ำลายดังขึ้น
แตกต่างจากตอนที่ไฟลุกโชนที่ห้องสีขาวโดยสิ้นเชิง
ฟันของทามากิ ส่งเสียงกึกกึก
ตื่นเต้นกับการต่อสู้เอาชีวิตของจริงเป็นครั้งแรก อยู่รึเปล่านะ
……จะไหวมั้ยเนี่ย
ไม่สิ ถึงตรงนี้มีแต่ต้องให้เธอพยายามให้เต็มที่เท่านั้น
「มิอะ ถ้ามีออร์คที่คิดจะหนีล่ะก็ ฝากหยุดมันเอาไว้ด้วย」
「รับทราบ รับทราบ」
「อริส ลุยเลย！」
「ค่ะ」
สังเกตช่วงเวลาที่ออร์ค2ตัวใกล้ประตูหน้าจะเข้ามาใกล้ที่สุด เมื่อได้จังหวะผมก็ให้สัญญาณทันที
อริสดีดตัวออกไป
ผมสั่งให้Puppet・Golem ตามหลังเธอไป
ทามากิเองก็ หลังจากลังเลอยู่เล็กน้อย เธอก็กู่ร้องเรียกความมั่นใจของตัวเอง แล้วพุ่งออกไปหาออร์คที่อยู่ห่างออกไปหน่อย
นี่ อย่าตะโกนเซ่ปัดโธ่
ไม่สิ ยังไงเสียงปะทะที่เกิดขึ้นก็น่าจะทำให้พวกออร์คที่อยู่ข้างในหอพักหญิงรู้ตัวอยู่แล้ว ปัญหาก็แค่จะรู้ตัวตอนไหนเท่านั้นเอง
แต่ไม่ตะโกนไม่ได้เหรอ
ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจหรอกนะ
นี่เป็นครั้งแรกของเธอ ที่ได้ต่อสู้กับออร์คที่ไม่ได้อยู่ในสภาพของตุ๊กตาไม้แกะสลัก(สภาพที่ทำอะไรไม่ได้เลย)
ตัวผมเอง ตอนที่เสี่ยงเข้าๆผต่อสู้ระยะประชิดเพื่อช่วยอริสน่ะ ก็ไม่สนใจสิ่งรอบข้างเหมือนกัน
รู้สึกว่าตอนนั้นจะตะโกนอะไรสักอย่างออกไปด้วย
มันช่วยไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ
อริสล่ะเป็นยังไง
พอจะรู้อยู่หรอก
เธอน่ะ จะว่ายังไงดีล่ะ เป็นพวกเงียบๆ หรือเป็นพวกสุขุมอะไรประมาณนั้น
แต่ว่านั่นแหละ ที่ทำให้อริสพิเศษ
อืม มองย้อนกลับไปจากตรงนี้ เธอน่ะสุโก้ยมาตั้งแต่แรกแล้วนี่นะ
จิตใจแข็งแกร่งเป็นพิเศษ ผมคิดว่างั้น
อย่าไปคิดว่าเด็กคนอื่นเหมือนกับอริสจะดีกว่า ผมเพิ่งรู้สึกตัวในตอนนี้
เอาล่ะ ทามากิน่ะ ตอนนี้เงื้อขวานยักษ์พุ่งเข้าไปหาออร์คแล้ว
เธอในตอนนี้มีสกิลการใช้ดาบอยู่ที่แรงค์2 ไม่เหมือนกับการต่อสู้ครั้งแรกของอริส
ตามปกติแล้วน่าจะเอาชนะได้สบายๆแหละ แต่ว่า……
เส้นทางการฟาดของขวานของทามากินั้นพลาดออกไปส่วนกลางของออร์ค ฟันลงไปถูกบริเวณไหล่
แขนขวาของออร์คที่ถือดาบอยู่ ถูกตัดแยกออกจากลำตัว
เลือดสดๆสีน้ำเงินพุ่งกระจาย ชโลมไปยังใบหน้าของทามากิ
「กะ……กรี๊ด」
การเคลื่อนไหวของทามากิ หยุดนิ่งลง
ถึงจะไม่รู้ว่าสีหน้าของเธอเป็นยังไง แต่นี่มัน……
แย่แน่ๆ
ผมลุกขึ้น
ออร์คที่ถูกตัดแขนขวาไปเริ่มคลุ้มคลั่ง มันเหวี่ยงหมัดอีกข้างเข้าหาทามากิ
ทามากิที่ขยับตัวไม่ได้ รับเข้าไปเต็มๆจนกลิ้งไปบนพื้น……
「มิอะ ใช้เวทโจมตีกับออร์คนั่น！」
「รับทราบ」
ทั้งคู่กำลังฟัดกันนัวเนียอยู่ก็กลัวเหมือนกันว่าจะพลาด แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป ผมแน่ใจว่าถ้าปล่อยให้ทามากิในตอนนี้รับมืออร์คต่อไป คงจะช่วยเหลือเธอได้ยากแล้ว ไม่สิ อาจจะไม่ทันการแล้วก็เป็นได้
ต้องฆ่า ออร์คตัวนั้นในตอนนี้เท่านั้น
「Stone・Bullet」
ก้อนหินที่ถูกยิงออกไปราวกับลูกปืนโดยมิอะนั้น พุ่งเข้าช่วงไหล่ของออร์คอย่างแม่นยำ
แต่แค่นั้นไม่ทำให้ออร์คตาย
มันเอนตัวมาข้างหน้า กำลังจะล้มทับทามากิ
เสียงกรีดร้องของทามากิดังขึ้น
อีกด้านหนึ่ง จุดต่อสู้อีกที่หนึ่งนั้น……
อริสจัดการออร์ค2ตัวไปได้อย่างรวดเร็ว
ไม่จำเป็นต้องให้Puppet・Golemไปช่วยด้วยซ้ำ
อืม อริสก็เหมือนกับทุกทีล่ะนะ
ปัญหาก็คือ หลังจากนี้แหละ
ได้ยินเสียงอึกทึก ภายในหอพักหญิงเริ่มมีเสียงอึกทึกดังขึ้น
แย่แฮะ
ปล่อยไว้แบบนี้ ทามากิไม่ใช่แค่เป็นกำลังรบให้ไม่ได้ ยังจะเป็นตัวเกะกะอีก
กำหนดการตอนแรกคือให้ทามากิรับมือพวกออร์คลูกกระจ๊อกแท้ๆนา……
「มิอะ เปลี่ยนแผน ทิ้งประตูหลังไปซะ เตรียมพร้อมรอที่นี่ ให้ความสำคัญกับการซัพพอร์ทซะ ผมจะไปหาทามากิ」
「รับทราบ รับทราบ」
ทามากิพ่ายแพ้ต่อความกดดันของการต่อสู้ของจริงครั้งแรก
ในขณะที่มิอะซึ่งนี่เป็นการต่อสู้ของจริงครั้งแรกเหมือนกันแต่กลับสุขุมอยู่ได้น่ะ สำหรับตอนนี้ต้องบอกว่าสุดยอดจริงๆ
「คาซึซัง ออร์คออกมาจากข้างในแล้วค่ะ！ อะ อะโน ทามากิจัง……」
「อริส ให้Puppet・Golemตั้งแถว อย่าให้พวกลูกกระจ๊อกผ่านมา！」
「ขะ ค่ะ」
ออร์คตัวหนึ่งพุ่งออกมาจากหอพักหญิงด้วยท่าทางอันดุร้าย
อริสเข้าไปสกัดกั้นมันเอาไว้
ผมใช้หางตามองดูภาพเหล่านั้น ขณะวิ่งไปหาทามากิ
ทามากิถูกออร์คที่ล้มไปเมื่อกี้ทับ กำลังสั่นกลัว
ขวานหลุดจากมือ กรีดร้องและร้องไห้
ออร์คยังไม่หายไป แต่หมดสติไปแล้ว มันนอนนิ่งไม่ไหวติง
เป็นแพทเทิร์นที่น่ารำคาญที่สุดล่ะ
ผมชักมีดออกมา
แค่Survival・Knifeธรรมดาๆ
ผมใช้มันฟันคอของออร์คจากด้านหลัง
ออร์คกระตุกขึ้นทีนึง……
ในที่สุดมันก็ตาย
ร่างของมัน ซู่ ค่อยๆจางลง
เมื่อเป็นแบบนี้ สิ่งที่จะหลงเหลืออยู่ก็คือคริสตัลเท่านั้น
「ทามากิ ยืนไหวมั้ย โอ้ย」
ผมจับมือทามากิ ดึงเธอขึ้นมา
ทามากิเงยหน้าขึ้น มองหน้าผม
น้ำตามากมายไหลลงมาอาบแก้ม
จากนั้นน้ำมูกเองก็ไหลออกมาด้วย
แล้วยังมีอีกที่นึง ส่วนของผ้าเจอร์ซีเองก็มีรอยเปียกปรากฏอยู่
อืม ก็นะ คงจะกลัวนั่นแหละ
ช่วยไม่ได้น๊า
ทามากิกอดผม
พุ่งเข้ามาหาหน้าอกของผม ร้องไห้ยกใหญ่
ผมลูบเส้นผมสีบรอนด์ของเธอ ไม่รู้จะจัดการยังไงดี
「ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ」
ทามากิขอโทษผม หลายครั้ง หลายครั้ง
「อย่าทิ้งนะ ขอร้องละ อย่าทิ้งหนูนะ」
「ดะ เดี๋ยวสิ เธอ พูดอะไรน่ะ……」
ในตอนนั้น เสียงที่ราวกับเสียงโฆษณาก็ดังขึ้นมาในหูของผม
เอ๊ะ อาเร๊ะ？
พอเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นภสพของอริสที่จัดการออร์คตัวที่พุ่งออกมาจากประตูหน้าพอดี
งั้นเหรอ ผมเลเวลอัพพอดีสินะ
พูดตามตรง นี่อาจจะเป็นเสียงสวรรค์เลยล่ะ……
ไฟล์เสียหรือถูกลบบอกด้วยนะครับ เดียวจะเเก้ให้ สวนมีความเห็นอะไรหรืออย่าดูเรื่องไรก็โพทย์บอกได้