ระหว่างที่ฟังเสียงกรีดร้องของออร์คที่ตกลงไปในหลุม ผมกับมิอะก็หันมามองหน้ากัน
「ค่าประสบการณ์นี่ ใครจะเป็นคนได้นะ ถ้าค่าประสบการ์ไปเข้าตัวออร์คที่ลากเพื่อนลงไปด้วย คงไม่ดีเท่าไหร่」
「ถ้ามันพัฒนา ลำบาก」
ถ้าหลุมที่พวกผมขุดขึ้นมาทำให้พวกออร์คอีโวเป็นElite・Orcล่ะก็
แย่แน่ๆ
ถึงจะไม่รู้ว่าพวกมันทำยังไงถึงกลายเป็นElite・Orcก็เถอะ
เอาล่ะ พวกออร์คหลายตัวที่ล้มเลิกการเข้ามาตรงๆ ต่างพากันแยกตัวเข้าไปในป่าด้านซ้ายและขวาแล้ว
คิดจะอ้อมไปแล้วค่อยกลับมาตลบหลังจัดการที่นี่สินะ แต่ว่า
เสียงกรีดร้องของออร์คดังขึ้นมาทางฝั่งของป่า
ฝีมือทามากิกับอริสน่ะ
พวกเธอน่ะ หมอบรออยู่ทางด้านซ้ายและขวาในป่า เมื่อออร์คที่มีขนาดตัวค่อนข้างใหญ่เข้าไป ก็จะใช้ประโยชน์จากมุมอับจัดการให้เรียบร้อย
พวกออร์คสั่นกลัวเมื่อได้ยินเสียงร้องของพรรคพวก ถอยหลังกลับเข้าสู่ถนนอีกครั้ง
มันหมดสิ้นหนทางแล้ว
「กลุ่มมิซไซล์ โจมตี！」
ผมออกคำสั่ง
เหล่าหญิงสาวที่ถือครองพลังในการโจมตีระยะไกลซึ่งซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ทางซ้ายขวาของผม เปิดฉากโจมตีพร้อมกัน
หญิงสาวที่ถือครองสกิลขว้างจัดการขว้างถุงพลาสติกที่ใส่น้ำมันเอาไว้ออกไป
เมื่อถุงนั้นปะทะกับหัวของออร์คก็แตกออก น้ำมันที่อยู่ภายในไหลออกมาตามหัว ไหล่ ลำตัวของออร์ค
จากนั้นหญิงสาวที่สามารถใช้เวทไฟได้ก็จัดการยิงบอลไฟออกไป
สั่งการให้บอลไฟลอยไปยังร่างของออร์ค
น้ำมันบนตัวของออร์คติดไฟ ไฟลุกไหม้ร่างกายพวกออร์ค
กลุ่มออร์คที่ถูกไฟเผาอยู่ในสภาพที่ทรมานจนล้มลง ส่วนออร์คที่อยู่รอบๆนั้นก็พากันวิ่งเต้นวุ่นวาย
เหล่าหญิงสาวที่มีสกิลการขว้าง ยังขว้างหอกหรือขวานที่ออร์คใช้เป็นอาวุธออกไป ประเคนไปทางกลุ่มออร์คที่เหลือด้วย
ถ้ามีคนที่สามารถใช้ธนูได้อยู่ด้วยก็จะดีหรอก แต่ว่า ไม่สามารถหาธนูดีๆมาใช้ได้น่ะ ทำให้ไม่มีคนที่สามารถโจมตีได้อย่างเชี่ยวชาญ
การได้ธนูมาไว้ในครอบครองก็หมายความว่า พวกออร์คต้องมีคนที่ใช้ธนูได้นั่นเอง
หากฝ่ายออร์คมีคนที่สามารถโจมตีจากระยะไกลได้อยู่ล่ะก็ แผนการที่วางเอาไว้ทั้งหมดจะไร้ประโยชน์ทันที
โคดีจริงๆที่ไม่มีธนู ผมอยากคิดแบบนี้
ใช่
พื้นฐานของการวางแผนของผมกับชิคิซังก็คือ ออร์คจะต่อสู้ในระยะประชิดเสมอ
อาวุธของออร์คที่ได้ตรวจสอบมาจนถึงตอนนี้ มีหอก ขวาน ดาบ 3อย่างเท่านั้น
ถ้าแยกให้ละเอียดกว่านี้ ก็ยังมีมากกว่านี้อยู่แหละ ……
ยกตัวอย่างเช่นหอก มีตั้งแต่หอกที่มีความยาวประมาณ5เมตร ไปจนถึงสิ่งที่เรียกกันว่าหอกสั้น
ขวานกับดาบเองก็มีทั้งแบบเล็กและใหญ่ ขนาดของมันเปลี่ยนไปตามขนาดตัวของผู้ใช้
นอกจากนี้ จะไปฟันธงว่าพวกมันไม่มีทางขว้างอาวุธเหล่านั้นเข้ามาน่ะ ไม่ได้หรอก
ในความเป็นจริง เมื่อวานที่ชั้น2อาคารเรียนศิลปะ ผมก็โดนออร์คขว้างHand-Axeเข้าใส่จนเกือบเอาชีวิตไม่รอดมาแล้ว
แต่ถึงอย่างนั้น ตราบใดที่การกระทำโดยพื้นฐานของออร์คยังเป็นรูปแบบประชิด เทคนิคการต่อสู้ของพวกผมก็สามารถใช้ประโยชน์ได้ ……น่าจะเป็นอย่างนั้น
แม้แต่ในตอนนี้ ไม่รู้ออร์คกี่ตัวแล้ว ที่ได้รับขวานหรือหอกจากการขว้างของหญิงสาวที่หลบอยู่หลังต้นไม้
แต่ว่าต้นไม้ที่พวกเธอใช้หลบอยู่นั้น เป็นต้นที่มีลำต้นหนามาก
หากซ่อนตัวอยู่ข้างหลังล่ะก็ ยังไงก็คงไม่ถูกเล่นงาน
ทำให้ศัตรูหยุดการเคลื่อนไหว และสร้างความปั่นป่วนขึ้นมา แค่นั้นก็พอแล้ว
ผมบอกพวกเธอไปแล้วด้วย ว่าอย่าฝืนตัวเอง
จุดได้เปรียบของพวกผมก็คือ ความสูงของระดับพื้นดินที่แหละ
「มิอะ ตอนนี้ถอยไปพักผ่อนก่อน」
「อืม」
มิอะถอยไปจนถึงลานกว้างหน้าอาคารเรียนศิลปะ
เอาล่ะ ศัตรูยืนอยู่บนหน้าผาแล้ว
ปัญหาคือต่อจากนี้นี่แหละ
ชิคิซังเดินเข้ามาแทนมิอะ
「หมาป่า เอาออกมาอีกสักตัวได้มั้ย？ อยากได้คนสนับสนุนทางซ้ายขวาของป่าน่ะ」
ตอนนี้ผมวางหมาป่า1ตัวไว้ใกล้ๆผม
ให้เอาออกมาอีกตัว ส่งไปยัง2ฟากของป่า เพื่อสนับสนุนอริสกับทามากิงั้นเหรอ
จนถึงเมื่อกี้ชิคิซังใช้สกิลสอดแนมลบจิตของตัวเอง แล้วทำการตรวจสอบรอบๆป่า
คงจะคาดเดาเอาไว้ว่าอีกไม่นานจำนวนของออร์คที่จะเข้าไปในป่าคงจะเพิ่มขึ้นอย่งานั้นสินะ
จากการทำศึกอย่างต่อเนื่อง ทำให้ผมเหลือMPอยู่แค่30เท่านั้น
ถ้าเรียกหมาป่าสีเทาออกมาอีกตัว MPผมก็จะหายไป9แต้มทันที
แต่ว่า ต้องเทียบกันระหว่างMPกับความปลอดภัยของอริสและทามากิ งั้นเหรอ
「เข้าใจแล้ว MPไม่ค่อยมีเท่าไหร่ แต่ถ้า1ตัวล่ะก็ น่าจะพอไหว」
「ฝากด้วย Buffขอแค่Mighty・Armอย่างเดียวก็ได้」
ผมทำตามข้อเสนอของเธอ เรียกหมาป่าสีเทาออกมาอีกตัว ร่ายMighty・Armใส่ให้ทั้งสองตัวแล้วสั่งให้เข้าไปในป่าทางซ้ายและขวา
แต่ละตัว จะเข้าไปสนับสนุนอริสและทามากิ
พวกออร์คทางด้านหลังที่ก้าวมาข้างหน้าก็จะตกลงปในหลุม กลุ่มที่เข้าไปในป่าก็จะถูกอริสกับทามากิเชือดทิ้ง วนลูปไปเรื่อยๆ
ในระหว่างนั้น ผมก็ถูกวาร์ปมายังห้องสีขาว
อริสเลเวลอัพน่ะ
「อริส ทามากิ จัดการไปกี่ตัวแล้ว？」
ทั้ง2คนรายงานจำนวนศัตรูที่จัดการได้
ถ้าที่พวกเธอพูดเป็นความจริงล่ะก็ จำนวนยังไม่เพียงพอต่อการเลเวลอัพ
จะบอกว่าหมาป่าจัดการในส่วนที่เหลือก็ไม่น่าเป็นไปได้
ก็หมายความว่า……
「มิอะ ออร์คที่ตกลงไปในEarth・Pitของเธอแล้วตายน่ะ หมายความว่าเธอเป็นคนจัดการเองน่ะ」
「อืม ออกแบบใจดี」
มิอะ ชูนิ้วขึ้นมา2นิ้ว
พวกผมประชุมปรึกษากันอย่างง่ายๆ แล้วกลับไปยังที่เดิม
※
ตัวผมที่กลับมาจากห้องสีขาว เริ่มตรวจเช็ตสถานการณ์ก่อน
การต่อสู้อันดุเดือดที่แนวหน้า ยังดำเนินต่อไป
หญิงสาว3คนที่ใช้หอก ยังมุ่งมั่นอยู่กับการแทงออร์คที่ตกลงไปในหลุม
โจมตีฝ่ายเดียวน่ะ
ถึงอย่างนั้นก็เถอะ พวกเธอน่ะเป็นปาร์ตี้6คน
เพื่อที่จะอัพเป็นเลเวล2ต้องฆ่าออร์ค12ตัว ถ้าจะเป็นเลเวล3ก็ต้องฆ่า18ตัว……
ระหว่างที่คิดอยู่นั้น
การเคลื่อนไหวของพวกเธอหยุดไปชั่วขณะหนึ่ง
โอ๊ะ เลเวลอัพแล้วคนนึงสินะ
「อัพการใช้หอกมาแล้วค่ะ」
หญิงสาวที่ยังเป็นเลเวล1จนถึงเมื่อกี้ มองมาทางผมแล้วบอกออกมา
อืม ดีล่ะ
เมื่อทุกคนมีสกิลการใช้หอกแรงค์2 การจัดการออร์คตรงหน้าก็ทำได้อย่างราบรื่นขึ้นกว่าเดิมแล้ว
เมื่อเป็นแบบนี้ 2คนที่มีเลเวล2มาตั้งแต่แรกก็ต้องจัดการอีก6ตัวเพื่อเลเวลอัพสินะ
เอาเถอะ ต้องใจเย็นๆเข้าไว้
จะว่าไป ผมหันไปถามชิคิซังที่ในตอนนี้ก็ยังยืนอยู่ข้างๆ
「เห็นร่องรอยของElite・Orcมั้ย？」
「หลังสุดมี3ตัว」
3ตัวเหรอ
ผมขบริมฝีปาก
ตอนนี้ ในกลุ่มพวกผมคนที่สามารถรับมือกับElite・Orcได้มีเพียงอริสกับทามากิเท่านั้น
ถ้าให้พวกเธอเข้าต่อสู้แบบ1ต่อ1 ก็คงต้องใช้เวลานานกว่าจะเอาลง
หากสกิลอาวุธอัพเป็นแรงค์4ล่ะก็ โอกาสที่จะชนะแม้จะเป็นแบบ1ต่อ1ก็ต้องมีแน่นอนอยู่แล้ว
แต่ว่าในสถานการณ์ปัจจุบัน จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนจากเวทของมิอะ
หรือไม่ก็ ถ้าผมใช้Reflectionได้เป็นอย่างดีล่ะก็……
แต่ว่า นั่นน่ะต้องกะจังหวะให้ดีที่สุด จะผิดพลาดไม่ได้ ในสถานการณ์ที่ต่อสู้นัวเนียกันอยู่จะกะได้แม่นรึเปล่าผมก็ไม่มั่นใจเหมือนกัน
คงต้องพึ่งมิอะน่ะแหละ
มีข้อจำกัดคือศัตรูมีตัวเดียวด้วยนะ
2ตัวพร้อมกันน่ะ ลำบากอยู่
แต่ครั้งนี้มีทั้งหมด3ตัว
อีกทั้งยังมีลูกกระจ๊อกอีกหลายตัวเข้าร่วมด้วย
「รอแป๊บนึงนะ」
ชิคิซังพูดจบ ก็หายตัวไปจากขอบเขตสายตาของผม
ใช้สกิลสอดแนมสินะ
หอกสั้นถูกขว้างจากต้นไม้ พุ่งทะลุผ่านท้องของออร์คที่เพิ่งจะเหยียบย่างเข้าสู่ป่า
ร่างของออร์คโปร่งใส และหายไป
ชิคิซังกลับมาแล้ว
「เท่านี้ อีกตัวเดียวก็เลเวลอัพแล้ว」
ว่ากันตามตรง ชิคิซังเลเวล1จนถึงตอนนี้น่ะ เมื่อกี้จัดการออร์คไปตัวหนึ่งร่วมกับผม
เพราะฉะนั้นค่าประสบการณ์ในคอนนี้คือ90แต้ม
ขาดอีก30แต้มก็จะเลเวลอัพ
「จะไป ห้องสีขาวเหรอ？」
「ไม่ค่อยมีอะไรให้คิดด้วยสิ」
อืม งั้นเหรอ
ในตอนนี้ ฝูงออร์คพันแข้งพันขากันเองและตกอยู่ในความสับสน。
ในเวลาแบบนี้ อยากจะลดจำนวนของพวกมันลงให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
มีความหวังอยู่
ก่อนที่Elite・Orcจะออกมา ต้องอัพแรงค์สกิลอาวุธของอริสและทามากิให้เป็น4
โชคดีที่จำนวนของพวกออร์คมีเยอะ ……
ที่แนวหน้านั้น ถูกคั่นกลางด้วยหลุมกับดัก กลายเป็นการจ้องมองกันของผู้ใช้หอก3คนกับฝูงออร์ค
ส่วนออร์คที่คิดจะแทรกซึมเข้ามาจากด้านข้าง ก็จะถูกอริส ทามากิและอสูรรับใช้หมาป่าจัดการ สุดท้ายก็ต้องส่งเสียงของในวาระสุดท้ายกันไปตามลูป
ออร์คน่ะเป็นพวกโง่ เพราะงั้นคงพอจะทำอะไรได้อยู่ แต่ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป……
ฟู้ว รู้สึกตัวอีกที ผมก็มาอยู่ที่ห้องสีขาวแล้ว
「ชั้นกับมิอะเลเวลอัพแล้วล่ะ！」
ทามากิบอก
อ้า อย่างนี้นี่เอง พวกเธออัพเป็นเลเวล5แล้วสินะ
ถึงอย่างนั้น สกิลพอยท์ของทามากิกับมิอะในตอนนี้ก็แค่3เท่านั้น
ถ้าไม่อัพอีก1เลเวลล่ะก็ จะไม่สามารถอัพสกิลหลักเป็นแรงค์4ได้
จากการคำนวณ อริสจะอัพเป็นเลเวล8พร้อมกัน และจะอัพสกิลการใช้หอกเป็นแรงค์4ในตอนนั้นเลย ……
「ต้องจัดการออร์คอีก24ตัวนะ」
「ถ้างั้น ชั้นกับอริส จะพุ่งーออกไปจัดการเลยแล้วกัน！ นี่ อริส ลุยด้วยกันนะ！」
「เอーโต คาซึซัง……」
ทามากิเข้าไปเขย่าแขนของอริสอย่างตื่นเต้น
ผมทวินเทลของเธอแกว่งไปแกว่งมาสอดรับกับจังหวะนั้น
อริสมองมาทางผมด้วยสีหน้าลำบากใจ
อืม ยัยทามากิ ลำพองมากไปจนลืมสถานะของตัวเองไปแล้วสินะ
ยัยนี่เป็นพวกที่จะต้องหมดตัวจากการทุ่มหมดหน้าตักในการพนันแน่ๆ
「เอาเป็นว่า ขอปฏิเสธข้อเสนอของทามากิ」
「เอ๋ー ทำไมล่ะ！」
「ชิคิซังรายงานมาน่ะ มีElite・Orc3ตัว」
สีหน้าของทามากิเปลี่ยนไป
「ตะ แต่ว่า！ ถ้าเป็นแบบนั้นก็ยิ่งต้องรีบเลเวลอัพสิ」
「ต่อให้ฝืนจัดการพวกออร์คลูกกระจ๊อกไป สิ่งที่เหลืออยู่สุดท้ายก็คือความเหนื่อยล้าเท่านั้น แถมยังเป็นการเข้าไปในวงล้อมของออร์คลูกกรจ๊ะอกที่มีElite・Orcอยู่ด้วยอีก ผมคิดว่าจะให้แบ่งแยกสมาธิไปหาออร์คลูกกระจ๊อกด้วยในขณะที่ต่อสู้กับElite・Orcน่ะมันยากเกินไป」
จะผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาด
การที่สกิลอาวุธอัพเป็นแรงค์4 มันก็แค่หมายความว่าสามารถต่อสู้กับElite・Orcได้อย่างสูสีเท่านั้นเอง
สำหรับอริสกับทามากิ ผมอยากจะให้ทั้งคู่ได้ต่อสู้ด้วยสภาพที่ดีที่สุด
สำหรับคนที่ไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องนี้ จำเป็นจะต้องอธิบายให้รู้ให้ได้
「ทามากิ ถ้าฉี่แตกอีกล่ะก็ จะให้ใส่ผ้าอ้อมต่อสู้นะ」
「ห๊ะ เดี๋ยวสิ ใจร้าย」
ผมมองอริส
「เธอเองก็พูดอะไรสักอย่างสิ」
「เอ๊ะ อาโน ค่ะ！ เอโต ทามากิจัง เวลาปวดต้องไปห้องน้ำนะจ๊ะ」
ที่ผมให้พุดมันไม่ใช่ตรงนั้นว้อย
เอาเถอะ ทำยังไงก็ได้ไม่ให้ทามากิออกนอกล่นอกทางก็พอ
อืーม สัญชาตญาณต่อสู้สูงแบบนี้ ผมก็ดีใจนิดๆล่ะนะ
จะว่าไปนี่มัน บางที อาจจะใช่มั้ง
กรณีของเธอ จากความผิดพลาดที่เคยเกิดขึ้นครั้งหนึ่ง ได้กระตุ้นให้จิตใจของเธอหมกมุ่นอยู่กับคำว่า「เร่งสร้างผลงาน」 ผมคิดว่างนั้นนะ
ในการต่อสู้ที่หอพักหญิง สภาพของทามากิไม่ได้ดีเท่าไหร่
บางทีเธออาจจะรู้สึกกดดัน
ครั้งหน้าหากไม่สามารถสร้างผลงานออกมาให้เห็นได้ล่ะก็ อาจจะถูกผมกับอริสทอดทิ้งไปก็เป็นได้
เธออาจจะเผลอ คิดแบบนี้ไปโดยไม่รู้ตัว
เมื่อเป็นแบบนั้น ต่อให้พวกผมเปลืองน้ำลายอธิบายไปแค่ไหน ก็คงยากแหละนะ……
ส่งที่จำเป็นสำหรับเธอในตอนนี้ก็คือ ความเชื่อมั่นในตัวเอง
ถ้างั้น ก็เปลี่ยนวิธีการคิดไปเลยแล้วกัน
「มิอะ MPเหลืออยู่เท่าไหร่？」
「บางที ประมาณ20」
อย่างนี้นี่เอง เท่าๆกับผมเลยนะ
เหลือMPสำหรับยิงเวทดินแรงค์2Heat・Metalซึ่งเป็นไพ่ตายไว้สู้กับElite・Orcเอาไว้สัก3ครั้ง ……
อืม น่าจะพอไปไหว
「Earth・Pit2ครั้งกับRampage・Plant2ครั้ง ตามนี้นะ」
「เอาจริงเหรอ？ ไพ่ไม้ต่ย ล่ะ？」
「ถ้าจัดการออร์คได้14ตัวล่ะก็ ผมจะเลเวลอัพ อริส ทามากิ อย่างที่ได้ยินล่ะ พาหมาป่าทิ้งไว้ในป่าก่อน แล้วกลับมาหาผมซะ」
ผมได้สั่งให้หมาป่าสีเทาอสูรรับใช้ของผมเชื่อฟังคำสั่งของอริสกับทามากิไว้แล้ว
กังวลเหมือนกันเพราะไม่รู้ว่าหมาป่าสีเทาจะเชื่อฟังคำสั่งของพวกเธอถึงระดับไหน แต่ว่าจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีปัญหาอะไรปรากฏขึ้นมาเลย
คำสั่งนี้ก็น่าจะถูกส่งต่อไปยังหมาป่าด้วยจริงมั้ย
「แล้วหลังจากนั้นนะ……」
ผมสั่งการอย่างกระชับ รวดเร็ว
อย่างที่ชิคิซังบอกไว้ ต้องมีความเชื่อมั่นในตัวเอง
ต้องคิดไว้ว่าทั้งหมดจะต้องตรงกับที่ได้คาดการณ์เอาไว้
「อริส ทามากิ หลังจากที่ผมเลเวลอัพ ผมจะใช้MPที่เหลืออยู่ส่วนใหญ่ไปกับการเพิ่มความแข็งแกร่งให้พวกเธอ หลังจากนั้น ต้องฝากด้วยล่ะ」
「ค่ะ คาซึซัง！」
「อื้ม วางใจได้เลย คาซึซัง！」
ผมพยักหน้าสื่อไปว่า ดีมาก ให้กับทั้ง2คน……
หลังจากที่ผมกันไปปรึกษารายละเอียดปลีกย่อยกับมิอะ พวกผมก็ออกจากห้องสีขาว
ไฟล์เสียหรือถูกลบบอกด้วยนะครับ เดียวจะเเก้ให้ สวนมีความเห็นอะไรหรืออย่าดูเรื่องไรก็โพทย์บอกได้