ผมร่ายHasteให้อริสและทามากิ
อริส ทามากิ วิ่งออกไปตามลำดับ
กระโดดข้ามหน้าต่างที่แตกอยู่ตามลำดับ ถลาตัวเข้าไปด้านใน
ผมกับมิอะเขยิบเข้าไปใกล้หน้าต่าง ชะเง้อมองข้างในห้อง
ห้องศิลปะน่ะ
แม่พิมพ์ปูนปลาสเตอร์ที่อยู่ข้างผนังแตกกระจาย ที่พื้นก็มีอุปกรณ์วาดภาพตกกระจายอยู่ทั่ว
ที่มุมห้องนั้น มีร่างของผู้ชาย3คนที่ลำคอบิดไปในทิศทางแปลกๆกองอยู่
และบริเวณกลางห้องนั้น ออร์ค3ตัวกำลังขย่มหญิงสาวร่างเปลือย3คนอยู่
อริสกับทามากิ เข้าไปเชือดออร์คที่หันหลังให้
ใช้หอกแทงเข้าไป
ใช้ขวานสับหัวหลุด
พวกออร์คส่งเสียงร้องราวหมูถูกเชือด ……
ไม่สิ ถึงจะอ้าปากราวกับจะร้องเสียงดัง แต่ไม่มีเสียงใดๆออกมาเลย พวกมันล้มลงไปทั้งๆอย่างนั้น
เพราะในขอบเขตของSilent・Field เสียงทั้งหมดจะถูกลบหายไปน่ะ
เสียงพูด เสียงอะไรก็ช่าง ทั้งหมดจะไม่ดังขึ้นในขอบเขตนี้
ออร์คที่เหลืออีก1ตัวรีบหันกลับมา มันอ้าปากราวกับจะพูดว่าเกิดอะไรขึ้น พร้อมกับลุกขึ้นมา
บางทีคงจะมีคำด่าทอหลุดออกมาด้วยล่ะมั้ง
แต่ไม่ได้ยินเสียงนั่นหรอก
พริบตาต่อมา ขวานของทามากิก็กวาดไปยังช่วงลำตัวของออร์คตัวนั้น
ออร์คถูกแยกเป็น2ส่วนบริเวณช่วงลำตัว เลือดสีน้ำเงินไหลออกมาราวเชื่อนแตก
เหตุการณ์ทั้งหมดนั้น เกิดขึ้นโดยไร้เสียงใดๆทั้งสิ้น
แผนการเสร็จสิ้น
ผมส่งสัญญาณมือให้พวกชิคิซังที่หลบอยู่หลังต้นไม้
หญิงสาว4คนรีบเดินเข้ามา
พวกผมทุกคน เข้ามาอยู่ในห้องเรียนศิลปะแล้ว
ในหญิงสาว3คนเมื่อกี้ มี2คนหมดลมหายใจไปแล้ว
คนที่ยังมีลมหายใจอยู่ ก็ได้อริสช่วยใช้HealกับCure・Mindช่วย
ＭＰ４แต้มนี้ คือค่าใช้จ่ายที่จำเป็น
ไม่ว่ายังไงก็ต้องช่วยคนที่ตกเป็นเหยื่อ
ถ้าคิดถึงแผนการในครั้งนี้เพียงอย่างเดียวล่ะก็ การกวาดล้างออร์คคือสิ่งที่สำคัญที่สุด
แต่ว่า ผมกับชิคิซังน่ะ หลังจากนี้ ได้วางแผนเอาไว้ให้พวกเธอเข้าร่วมเป็น1ในขุมกำลังด้วย
เส้นทางหลังจากนี้ จะหาเพื่อนพ้องเพิ่มได้อีกเท่าไหร่ก็ไม่รู้
คนที่ช่วยเหลือมา จะช่วยต่อสู้ทั้งหมด ไม่มีทางหรอก
แต่ว่า หากมีเด็กอย่างนากาสึคิ ซากุระอยู่ล่ะก็ วันพรุ่งนี้น่าจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอนจริงมั้ย
ส่วนวันมะรืน ก็ต้องดียิ่งขึ้นไปอีกไม่ผิดแน่
ถ้าสามารถรับรู้สภาพการณ์ของระดับมัธยมปลายได้ด้วยล่ะก็ คงจะดีไม่ใช่น้อย
ยังไงก็ตามแต่ คงไม่สามารถรับผู้รอดชีวิตของมัธยมปลายมาเป็นพวกด้วยได้
เพราะวิธีการของชิบะน่ะ คิดว่าพวกผมคงไม่สามารถยอมรับได้แน่นอน
ต้องหาพวกพ้องจากมัธยมต้นเท่านั้น
ทั้งผม ทั้งชิคิซัง ต่างก็คิดเช่นนั้น
เอาล่ะ ชิคิซังย่องเข้าไปใกล้ๆประตูของห้องเตรียมการเรียนศิลปะที่อยู่ข้างๆด้วยตัวคนเดียว
แนบหูเข้าไปที่ประตู
ตำแหน่งที่เธออยู่ในตอนนี้ อยู่ในขอบเขตแสดงผลของSilent・Fieldจากพวกอริส
ชิคิซังหันกลับมา ยกนิ้วขึ้นมา 1นิ้ว
หมายความว่า อย่างน้อยน่าจะมีออร์ค1ตัวขึ้นไปนั่นเอง
มีกี่ตัวอยู่นั้น ไม่รู้
ดังนั้นไม่ว่าทางไหน ก็ต้องบดขยี้ให้หมดไม่เปลี่ยนแปลง
ผมใช้สัญญาณมือ บอกให้พวกอริสไปได้
อริสกับทามากิ ยืนอยู่หน้าประตูเตรียมพร้อม
ชิคิซังเปิดประตูออก
มีออร์คอยู่นั่น
จากจุดที่ผมอยู่ เห็นเพียงตัวเดียวเท่านั้น
ระหว่างที่ฝั่งนั้นตกใจ อริสก็พุ่งเข้าไปแล้ว
อริสเร่งฝีเท้าเข้าไปหาออร์ค แทงหอกออกไปสุดแรง
ออร์คถูกแทงที่ลำคอ สิ้นลมหายใจ
ทามากิตามหลังอริสไป เร่งฝีเท้าเข้าไปด้านใน
ก็หมายความว่า ทางนั้นก็มีออร์คอยู่ด้วยเหมือนกัน
ชิคิซังชะเง้อมองด้านใน ชูนิ้วขึ้นมา 3นิ้ว
ออร์ค3ตัวเหรอ
อย่างนี้นี่เอง
ในห้องเตรียมการ มีศพอยู่ด้วย
ศพเปลือยของครูสาว1ศพ เด็กผู้ชาย2ศพ และเด็กผู้หญิง1ศพ
ดูเหมือนว่าหลังจากที่พวกเธอตายไป พวกออร์คก็ยังย่ำยีร่างกายของพวกเธอต่อน่ะ
ต่อให้อาเจียนออกมาที่นี่ หรือร้องโหยหวนยังไง ก็ไม่สามารถทำอะไรได้สักอย่างเดียว
สิ่งที่พวกผมสามารถทำได้ในตอนนี้ ก็คือการฆ่าออร์คที่อยู่ในอาคารเรียนหลักนี้ให้มากที่สุด
และ ช่วยเหลือผู้คนที่ยังรอดชีวิตอยู่ คนเดียวก็ยังดี
ทำได้แค่นั้นเอง
ผมสั่งการให้อีกาออกไปสำรวจอีกครั้ง
ระหว่างสำรวจอยู่Silent・Fieldอาจจะหมดเวลาแสดงผล แต่มันก็ช่วยไม่ได้
จากตำแหน่งของพวกอริส ห้องข้างๆคือห้องคหกรรม และอีกห้องหนึ่งคือห้องทำอาหาร
หมายความว่าเป็นการจัดเรียงห้อง โดยเอาห้องที่ต้องใช้ไฟมาไว้ด้วยกันสินะ
ส่วนอีกฝั่งที่คั่นด้วยทางเดิน คือห้องเรียนของนักเรียนชั้นปี3
อาคารเรียนหลักระดับมัธยมต้นนั้น ห้องเรียนของชั้นปีที่1คือชั้น3 ห้องเรียนของชั้นปีที่2คือชั้น2 ห้องเรียนของชั้นปีที่3คือชั้น1
แต่ละชั้นปีมีทั้งหมด8ห้อง เมื่อรวมกับห้องเรียนวิชาฝีมือด้วยแล้ว ห้องเรียนต่อ1ชั้นก็คือ 12ถึง14ห้อง
การที่มีความแตกต่างทางด้านจำนวนก็เป็นเพราะว่า มีห้องดนตรีที่เป็นห้องที่มีขนาดใหญ่ และมีห้องเล็กๆอย่างห้องเตรียมการอยู่ด้วยนั่นเอง
นอกจากนี้ ยังมีห้องทางตะวันตกที่ติดกับสนามโรงเรียน และห้องทางทิศเหนือที่พวกผมเข้ามาด้วย
ห้องว่างเองก็มีอยู่หลายห้อง
อีกาบินกลับมาแล้ว มันรายงานว่าห้องข้างๆและห้องตรงข้ามไม่มีออร์คและคน ส่วนห้องที่เยื้องไปข้างหน้ามีออร์ค4ตัวอยู่
ในออร์คพวกนั้น มีตัวหนึ่งที่ผิวมีสีต่างออกไป
เจอแล้วเหรอ Elite・Orc
「ออร์คที่ทางเดินล่ะ」
อีกาตอบว่า ตอนนี้ไม่มี
ดีล่ะ ถ้างั้น ต้องลงมือในตอนนี้แล้ว
「อริสจัดการออร์คลูกกระจ๊อกก่อนนะ ส่วนทามากิเข้าไปบวกกับElite・Orc」
ห้องเรียนของอาคารเรียนหลักนั้น มีสิ่งกีดขวางอย่างโต๊ะและเก้าอี้เยอะมาก
เพดานก็ไม่ได้สูงอะไร
นี่จึงเป็นแผนการป้องกันความเป็นไปได้ที่ผู้ใช้หอกอย่างอริส จะพลาดเนื่องจากไม่สามารถใช้พลังได้เต็ม100%
ที่สุดแล้ว คนที่สามารถรับมือElite・Orcได้ก็คืออริส ดังนั้นคงไม่สามารถบอกได้ว่าแผนการที่เลือกมาถูกต้องรึเปล่า……
「ไว้ใจได้เลยนะ คาซึซัง ชั้น จะทำประโยชน์ให้ดูเอง！」
ทามากิดูฟิตเต็มถึงด้วยสิ ช่างมันก็แล้วกัน
ทั้งสองคนได้รับHasteกับSilent・Fieldแล้วจึงพุ่งตัวออกไป
ส่วนผมกับมิอะ หลังจากยืนยันว่าไม่มีออร์คอยู่ที่ทางเดินแล้ว ก็ไล่ตามหลังพวกเธอไป
พวกชิคิซัง เข้าไปประคองเด็กสาวที่ยังรอดชีวิตอยู่ ทิ้งช่วงจากพวกผมเล็กน้อย ไล่ตามหลังมา
อริสกับทามากิ พุ่งเข้าไปยังห้องเรียนที่อยู่เฉียงไปด้านหน้าของห้องเรียนศิลปะ
ส่วนผมเข้าไปประชิดห้องนั้นตามหลังพวกเธอทันที ชะเง้อมองดูสภาพการณ์ภายในจากประตูทางเข้า
Elite・Orcที่อยู่ใกล้ๆกับประตูทางเข้า ตอบสนองต่อผู้บุกรุกอย่างรวดเร็ว มันใช้ดาบขนาดใหญ่หยุดการฟันของขวานยักษ์ของทามากิเอาไว้
ตามปกติแล้ว เสียงการประทะกันของอาวุธ2ชนิดน่าจะดังพอดู แต่ตอนนี้ไม่มีเสียงใดๆเกิดขึ้นเลย
Elite・Orcเองก็มีสีหน้าประหลาดใจปรากฏขึ้นมาเช่นกัน
ส่วนอริส พุ่งเข้าไปหาออร์คที่อยู่ถัดไปอีกหน่อย ใช้หอกแทงส่วนคอจากด้านหลัง
ในจังหวะที่อีก2ตัวหันกลับมา เธอก็พุ่งเข้าไปแทงมันตามลำดับ
ความคล่องแคล่วของเธอยังสุดยอดเหมือนเดิม นกกระจอกยังไม่ทันกินน้ำออร์คทั้ง3ตัวก็ดับดิ้นไปแล้ว
ทามากิกับElite・Orcฟาดขวานกับดาบเข้าปะทะกัน 1ครั้ง แล้วก็อีกครั้ง
ถ้าไม่มีSilent・Fieldล่ะก็ คงจะได้ยินเสียงที่ดังจนแก้วหูแทบจะระเบิดไปแล้ว
กับการรุกรับที่รุนแรงนี้ ตัวผมไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน
อริสที่เก็บกวาดออร์คลูกกระจ๊อกไปแล้ว เข้ามาช่วยสนับสนุนทามากิ
ในตอนนี้ ทั้งอริส ทั้งทามากิ ต่างก็มีสกิลอาวุธแรงค์4
เมื่อเป็นการรุม2ต่อ1 ฝ่ายElite・Orcก็เลยเป็นรองทันที
หลังจากปะทะกันอีกหลายครั้ง
ในที่สุดการแทงหอกอันรุนแรงของอริสก็ทำให้Elite・Orcเสียหลักจนได้
ในจุดนั้น ทามากิก็ได้ฟาดขวานยักษ์เข้าใส่
การฟันจากแนวขวางนั่น ตัดคออ้วนๆของออร์คจนขาดในฉับเดียว
Elite・Orcのตายคาที่
อริสเลเวลอัพ
※
ที่ห้องสีขาว
「ทำได้แล้ว ทำได้แล้ววว！ พวกชั้น สามารถเอาชนะแม้กระทั่งElite・Orcได้แล้ว！」
ทามากิ กระโดดโลดเต้นดีใจสุดขีด
ผมทวินเทลสีบรอนด์ของเธอ ส่ายไปมาราวกับหางของสุนัข
「ครั้งนี้เป็นแบบ2ต่แ1 แถมนังมีHasteอยู่ด้วย ล่ะนะ อย่าประมาทไป」
「แน่นอนสิ รู้อยู่แล้วล่ะว่าเป็นเพราะมีอริสกับคาซึซัง」
「ไม่ใชแบบนั้น ไม่ต้องมาขอบคุณผมก็ได้ แค่อยากจะบอกว่าอย่าประมาทเท่านั้นเอง」
หลังจากทามากิทำหน้างงสักพัก เธอก็เข้าใจแล้วว่าผมเป็นห่วงเธอ จึงพยักหน้า「อื้ม！」เขินๆ
「แต่จะว่าไป ซู้ดฮ่าー、ต้องปิดปากเงียบมาตลอดนี่แทบจะขาดใจตายแน่ะ เนอะ！」
「อิย๊า จะตะโกนจะร้องอะไรก็ได้นา ในความเป็นจริง อริสก็ตะโกนร้องตอนที่เข้าไปจู่โจมใช่มั้ย」
ผมมองไปทางอริส
อริสมีสีหน้าอายนิดหน่อย「หะ เห็นด้วยเหรอคะ」ตอบกลับมา
「ถ้าการตะโกนจะทำให้มีสมาธิมากกว่าล่ะก็ ตะโกนได้เลย ยังไงๆ เมื่อมีSilent・Fieldคนรอบข้างก็ไม่มีทางได้ยินอยู่แล้ว」
「นะ นั่นสินะคะ」
อริสยกมือขึ้นมาทาบอบ ดูเธอจะโล่งใจขึ้นมา
งั้นเหรอー ทามากิที่มีเวลาหายใจหายคอพึมพำขึ้นมา
ทั้งสองคนนี่ ว่าไงดีล่ะ เป็นคู่ที่น่าเป็นห่วงอนาคตจังนา อืーม
เอาเถอะ ช่างมันแล้วกัน
「ทั้งสองคน น่าสนใจ อริสจินกับทามากิจิน คู่เอ๋อ」
มิอะพูด
ก็จริงอย่างที่เธอพูดมานั่นแหละ แต่เธออย่าเป็นคนพูดสิ เธอน่ะ
「แล้ว มิอะ เธอน่ะเมื่อเช้า ยังใส่คำว่าเซมไปเข้าไปที่ชื่อพวกเธอตอนเรียกอยู่เลยไม่ใช่เหรอ」
「เลิกเรียกชื่อกันแบบที่ดูแข็งๆแล้วก็ห่างเหินกันดีกว่า พวกเราคุยกันมาน่ะ」
ทามากิพูด
อย่างนี้นี่เอง พวกเราเป็นพวกพ้องกันนี่เนอะ
「แต่ว่า อริสจินกับทามากิจินนี่มัน……」
「งั้นย่อเป็นทามะคิน(ไม่ได้เขียนคันจิมา แต่คาดว่าน่าจะหมายถึงไข่ทองหรือก็คือ...)」
ผมถลึงตาใส่มิอะ
「เรียกแบบนั้นมันน่าอายจะตายไป」
「งั้นก็อย่าเรียกเซ่!!」
「น่าーไม่ดีเหรอ ชั้นไม่ได้ใส่ใจหรอก」
ทามากิหัวเราะฮ่าฮ่าฮ่า
ใจกว้างจังนะ
ชักจะนับถือขึ้นมานิดๆแล้วสิ
「เอาเถอะ ยังไงก็ช่าง แต่ละคน พักผ่อนได้ตามใจเลย มาพักผ่อนจิตใจกันสักพักที่นี่กันดีกว่า」
แค่ชำเลืองมองน่ะนะ ห้องเรียนเมื่อกี้มีศพอยู่ด้วย
ศพของหญิงสาวที่มีสภาพเปลือยเปล่าก็มีอยู่หลายศพทีเดียว
ศพผู้ชายเองก็มี
อาจจะกำลังทำกิจกรรมชมรมกันอยู่ก็เป็นได้
ในจังหวะนั้นออร์คก็เข้ามาจู่โจม
จะมีคนที่หนีรอดไปได้รึเปล่านะ
หน้าต่างถูกปิดเอาไว้
ก็หมายความว่า บางที……
อิย๊า ช่างมันๆ เลิกๆ
บอกให้พักผ่อนกัน แล้วมาเครียดซะเองมันใช้ได้ที่ไหน
「คาซึจิ คาซึจิ」
มิอะเข้ามาดึงแขนของผม
「ถ้าจะอะจึ๊กอะจึ๊กกับอริสจินล่ะก็ ชั้นกับทามากิจิน จะไปหลบตรงนู้นหันหลังให้ก็ได้นะ……」
「อย่าคิดอะไรแผลงๆเซ่」
ผมปฏิเสธข้อเสนอนั้นไปทันที ส่ายหัว
「หืม เป็นประเภทถูกมองแล้วมีอารมณ์？」
ผมประเคนกำปั้นเข้าที่ศีรษะของมิอะ
มิอะยิ้มแฉ่งอย่างพอใจ
เข้ามาหยอกล้อคนอื่นนี่สนุกสินะยัยนี่
ไม่ไหวไม่ไหว ผมส่ายหน้านิดๆ
อริสยิ้มที่มุมปากนิดๆ
ส่วนทามากิหัวเราะ เคระเคระ
※
หลังจากพักผ่อนเรียบร้อยพวกผม ก็ออกจากห้องสีขาว
อริส：เลเวล９ การใช้หอก４／เวทรักษา３ สกิลพอยท์２
ไฟล์เสียหรือถูกลบบอกด้วยนะครับ เดียวจะเเก้ให้ สวนมีความเห็นอะไรหรืออย่าดูเรื่องไรก็โพทย์บอกได้