หลังจากที่ทำการกลั่นกระดูกเดียวดายมาตลอดทั้งคืน อี้หยุนไม่สามารถดูดซับพลังงานที่อยู่ภายในกระดูกเดียวดายโดยปราศจากความยับยั้งชั่งใจ
อี้หยุนตระหนักถึงข้อจำกัดในการดูดซับ ก่อนที่จะรู้สึกถึงความเต็มแน่น เช่นเดียวกับการกินอาหาร จะมีจุดที่ไม่อาจกินได้อีกต่อไป หากทำการดูดซับพลังงานต่อไป เขาจะรู้สึกถึงการไหลพล่านของพลังงานที่อยู่ในร่างกาย ทำให้ร่างกายรู้สึกชา ถึงจุดที่รู้สึกอึดอัดอย่างมาก จำเป็นต้องระบายออก เขาแทบรอที่จะขึ้นไปบนภูเขาเพื่อการบ่มเพาะไม่ไหว!
หลังจากทำงานตัวเป็นเกลียวจนถึงรุ่งเช้า เมื่อกะกลางวันมาเปลี่ยน อี้หยุนรีบวิ่งไปยังภูเขาด้านหลัง ตอนแรกเขาวิ่งอย่างช้าๆเข้าไปที่ภูเขา เมื่อไม่เห็นใครอยู่รอบๆ เขาเริ่มวิ่งราวกับลมพัด! เหมือนละมั่งเปรียว กระโดดคราวเดียวไกล 5-6 เมตร เผ่นโผน ข้ามก้อนหินสูง 3 เมตร ข้ามผ่านกลางต้นไม้สูง 5 เมตร เขาไม่ได้กำลังวิ่ง แต่กำลังบินอยู่บนพื้นดิน!
ภูมิประเทศภูเขาสลับซับซ้อน แต่ภายใต้ความรู้สึกอันกระตือรือร้นภูมิประเทศเหล่านี้ไม่เป็นอุปสรรคของอี้หยุน เขาวิ่งขึ้นไปบนยอดเขาแล้วลงมาทางอีกด้านไปยังหุบเขาด้านหลัง
ในช่วงเวลาเหล่านี้ อี้หยุนไม่ได้ปล่อยปละละเลยสักครั้ง เขายังคงรักษาจังหวะการหายใจลึกไว้ ในระหว่างเดินทาง จังหวะการเต้นของหัวใจคงความถี่ที่ช้าแต่แข็งแกร่ง!
หลังจากวิ่งมาประมาณ 1 ชั่วโมง อี้หยุนก็หยุด แม้จะวิ่งมาเป็นระยะทางไกล แต่ใบหน้าของเขาก็ไม่แดง หัวใจก็ไม่ได้เต้นเร็วขึ้น!
การวิ่งยังคงเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการบ่มเพาะ
หลังจากวิ่งมาระยะหนึ่ง อี้หยุนมีความสุขในการวิ่งได้เหงื่อนี้ สถานที่แห่งนี้ไกลจากหมู่บ้านและมีความปลอดภัย หากไกลกว่านี้
เขาจะไปไกลกว่าการป้องกันของดินแดนมหัศจรรย์ แล้วอาจไปเจอกับสัตว์อสูรและสัตว์อสูรรกร้างได้ ด้วยความแข็งแกร่งที่มีในปัจจุบัน เขาอาจถึงฆาต หากต้องไปเจอกับสัตว์อสูรรกร้าง
ที่นี่ไร้ซึ่งพืชพันธุ์ใดๆ มีเพียงแผ่นหินสีดำเกลื่อนกลาดบนพื้น นี่คือหินเหล็กดำ มันแข็งเหมือนเหล็ก แข็งมากกว่าหินปกติหลายเท่า แม้แต่หญ้ามอสที่สามารถหยั่งรากบนหินก็ยังไม่สามารถขึ้นบนหินชนิดนี้
ที่ซึ่งอี้หยุนยืนอยู่เป็นพื้นที่ราบด้านล่างหน้าผา มีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 30 เมตร ด้านบนของหน้าผาเป็นน้ำตก ละอองน้ำกระจายอยู่บนอากาศ ต้องแสงอาทิตย์เกิดเป็นรุ้งในสายหมอก ทัศนียภาพเช่นนี้ หากเป็นบนโลก จะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจ น้ำตกไม่กว้างมากนัก แต่เป็นแนวดิ่งสูงมากกว่า 100 เมตร มีน้ำป่าไหลตกลงมาอย่างต่อเนื่องไม่หยุดยั้ง เสียงกึกก้องสามารถได้ยินได้จากระยะไกล
ก่อนหน้านี้อี้หยุนเลือกสถานที่นี้เป็นสถานที่บ่มเพาะ แน่นอนเพราะว่ามันมีน้ำตก เขาสูดลมหายใจลึกและหมุนเวียนพลังงานภายในร่าง การฝึกอันยากลำบาก กำลังจะเริ่มต้นอีกครั้ง
ภูเขาโดดเดี่ยวในที่ห่างไกล ไม่มีผู้ใดในรัศมี 10 ไมล์ อี้หยุนจะฝึกในแต่ละท่าของ “หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์”
ด้านหลังภูเขา ไม่ขาดก้อนหิน อี้หยุนเลือกเฉพาะหินเหล็กดำ ชิ้นแบนบนพื้น แล้วไปยืนอยู่ด้านหน้าหินนั้น เริ่มส่งหมัดลงไป!
วิธีนี้ทำให้หมัดที่ทำจากเนื้อและเลือดแตกยับ มันเป็นเช่นหินเหล็กดำที่ไร้ซึ่งชีวิตเช่นนั้นหรือ?
อี้หยุนกัดฟันแน่น หนึ่งหมัด สองหมัด สามหมัด...สิบหมัด ยี่สิบหมัด! เขาใช้แรงทั้งหมดในทุกหมัด!
ไม่กี่หมัดแรกส่งผลให้กำปั้นช้ำ ความเจ็บปวดบีบคั้นหัวใจ หมัดของเขากลายเป็นเลือด สุดท้าย เมื่อปล่อยหมัดข้อต่อของเขาเริ่มสั่น ความเจ็บปวดที่เดินทางมาจากนิ้วมือ มาสู่หัวใจของเขา มันเจ็บปวดสุดจะพรรณนา
แต่อี้หยุนกัดฟันและทนผ่านมันไป ใบหน้าของเขาชุ่มเหงื่อ ริมฝีปากกลายเป็นสีขาว ใบหน้าซีดเผือด! ถึงจุดนี้พื้นที่ผิวของหมัดของเขาเกือบจะเป็นกระดูกแทนเนื้อ นั่นอี้หยุนจึงหยุด
ต่อจากนั้น ก็เริ่มเตะก้อนหิน เขาทำอยู่เช่นนั้นจนขามีแต่รอยฟกช้ำ แทบไม่สามารถทรงตัวอยู่ได้ หลังจากพักชั่วอึดใจ ก็เริ่มเอาไหล่และด้านหลังของเขากระแทกหิน!
อี้หยุนใช้ทุกส่วนที่ใช้ได้ แต่ถึงที่สุดเขาก็ยังไม่สามารถทำอะไรกับหินเหล็กดำได้ แต่ร่างกายกับเต็มไปด้วยบาดแผลและรอยฟกช้ำ เจ็บปวด!
อี้หยุนทรุดลงแผ่กับพื้น ร่างกายไร้ซึ่งเรี่ยวแรง แม้กระทั่งทัศนวิสัยก็ยังเบลอ เขาก็ยังมุ่งเน้นไปที่ลมหายใจ ตามเคล็ดวิชาไหลเวียนพลังงานของ “หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์”
นี่คือวิธีบ่มเพาะด้วยการทำร้ายร่างกายตนเอง เป็นวิธีที่อี้หยุนไม่กล้าจะลองทำก่อนหน้านี้ แต่เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา เขาได้กลืนกินพลังงานกระดูกเดียวดายของอสรพิษเยือกแข็ง
พลังงานที่อยู่ในกระดูกเดียวดายซึ่งถูกเรียกว่า พลังเดียวดาย มันเป็นของขวัญชั้นเลิศสำหรับการบ่มเพาะใดๆ เมื่อเทียบพลังเดียวดาย กับแก่นพลังสมุนไพรที่ได้จากภูเขาสมุนไพรเผ่าเหลียนแล้ว แก่นพลังสมุนไพรกลายเป็นเรื่องไร้สาระ
แม้จะขาดสมุนไพรร้อยปี แต่ด้วยพลังของ พลังเดียวดาย เพียงแค่นั้น อี้หยุนก็กล้าที่จะดำเนินวิธีการบ่มเพาะทำร้ายตนเองดังกล่าว
การปฏิบัติเช่นนี้ ใน “หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์” เรียกว่า “กรงเล็บพยัคฆ์ทะลายศิลา” เป็นวิธีฝึกกระดูก การใช้ก้อนหินตีกระดูก เป็นกระบวนการที่ยากและเจ็บปวดอย่างมาก มันเป็นไปไม่ได้หากไร้ซึ่งความมุ่งมั่นอันแข็งแกร่ง
แม้จะมีความมุ่งมั่นแล้วก็จำต้องมีทรัพยากรที่จะสนับสนุนด้วย หากไม่แล้ว ก็คงจะมีใครสักคนสิ้นสุดการฝึกด้วยการมีกระดูกแทนเนื้อและเป็นเพราะทรัพยากรที่จำกัด สมาชิกของเหล่าผู้ฝึกวิทยายุทธ ไม่กล้าที่จะพยายามฝึก “กรงเล็บพยัคฆ์ทะลายศิลา”
เหล่าผู้มีความสามารถในชนเผ่าใหญ่หากสามารถทนต่อการบาดเจ็บดังกล่าวได้ก็จะกินเนื้อสัตว์อสูรรกร้างและแช่ในเลือดของสัตว์อสูรรกร้าง
พลังเดียวดายหมุนเวียนอย่างรวดเร็วภายในร่างกายของอี้หยุน บาดแผลของเขาเริ่มคัน แสดงให้เห็นการฟื้นตัวของบาดแผล
กระดูกเดียวดายเป็นอันดับหนึ่งจริงๆ การบำบัดของผลึกม่วง ก็เช่นกัน พลังงานที่ใช้ในการเยียวยาร่างกายเขามีความเร็วมาก อย่างที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า!
วิธีที่ใช้ “หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์” ฝึกกระดูก แล้วปล่อยพลังเดียวดายในการรักษา บาดแผลที่ได้จากการบ่มเพาะนี้ จะคล้ายกับวิธีตีดาบ
วิธีการตีดาบ จะตีซ้ำๆไปที่ดาบเหล็ก เมื่อผ่านความร้อนจากการตีดาบ จะได้ดาบชั้นเลิศอย่างหาที่เปรียบมิได้
การกระทำของอี้หยุนก็คล้ายกับการตีดาบ ร่างกายของเขาเช่น เหล็กดิบ หินเหล็กดำเป็นทั่ง ผ่านการตีซ้ำๆ การทำร้ายร่างกายของเขาเป็นรูปแบบของการบ่มเพาะ!
หลังจากพักผ่อนเป็นเวลา 6 ชั่วโมง อี้หยุนก็หายดี มีสะเก็ดแผลบนมือ แต่ก็ไม่ได้กระทบต่อการเคลื่อนไหว
อี้หยุนพันแผลด้วยผ้าแล้วดำดิ่งลงไปใต้น้ำตกอย่างไม่ลังเล!
“ซ่า!”
น้ำกระแทกร่างกายของเขา ราวถูกทุบด้วยน้ำหนัก 1,000 จิน!
ใต้น้ำตกเป็นแอ่งลึก! จากการกระทบของน้ำที่ตกลงมา แอ่งน้ำลึกไม่รู้ที่สิ้นสุด!
จากพื้นดิน แอ่งน้ำเป็นสีเขียวมรกตมองไม่เห็นด้านล่าง เป็นแหล่งน้ำที่ลึกที่สุดที่อี้หยุนสามารถหาได้ในบริเวณพื้นที่ของเผ่าเหลียน
อี้หยุนกำลังจะฝึกอีกท่วงท่าหนึ่งของ “หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์”
“มังกรคะนองท่องสมุทร”!
ในความเป็นจริงแล้ว “มังกรคะนองท่องสมุทร” ไม่ใช่ฝึก
ในที่เช่นนี้ แต่เป็นน้ำที่กว้างใหญ่ เช่น มหาสมุทร ไม่มีมหาสมุทร ในดินแดนรอบนอกอันกว้างใหญ่!
อี้หยุนจึงได้แต่ใช้แอ่งน้ำลึกของน้ำตกเท่านั้น
“มังกรคะนองท่องสมุทร” เป็นเคล็ดวิชาฝีกอวัยวะภายในของร่างกายยิ่งอี้หยุนฝึกฝน “หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์” มากเท่าไรก็ยิ่งเข้าใจรายละเอียดปลีกย่อยของมัน ความแข็งแรงและพลังงานของผู้ฝึกยุทธบ่มเพาะได้อย่างง่ายดาย แต่มันยากมากที่จะบ่มเพาะเส้นเอ็น กระดูก และอวัยวะภายใน
ในท่วงท่าของ “หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์” ผู้ฝึกยุทธสามารถบ่มเพาะเส้นเอ็นผ่านท่า “พยัคฆ์ดุลงเขา” ด้วยการดึงเส้นเอ็นเหมือนสายธนู เสริมสร้างความเข้มแข็งให้พวกเขาเป็นอย่างมาก
การใช้ “กรงเล็บพยัคฆ์ทะลายศิลา” เป็นการฝึกกระดูก เช่นการตีเหล็กซ้ำแล้วซ้ำอีก
แต่การบ่มเพาะอวัยวะภายใน เป็นไปได้ยากยิ่ง อวัยวะภายในเปรียบไม่ได้กับเส้นเอ็น สำหรับการฝึก ผู้ฝึกยุทธไม่สามารถควบคุมอวัยวะภายในได้อย่างง่ายดาย
ดังนั้นผู้สร้าง “หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์” จึงสร้างวิธีการของ “มังกรคะนองท่องสมุทร”
“มังกรคะนองท่องสมุทร” จำเป็นต้องใช้การกระโดดลงไปในมหาสมุทรถึงความลึก 200 เมตร ในหนึ่งลมหายใจ ความดันที่ระดับความลึกนั้นอยู่ในระดับสูงมาก พอที่จะระเบิดแก้วหูและอวัยวะภายในของคน!
อิทธิพลของแรงดันน้ำจะมีผลต่ออวัยวะภายในของคน ภายใต้ระยะเวลาของความกดดัน อวัยวะภายในของบุคคลก็จะกลายเป็นที่ทนทาน!
อี้หยุนสูดลมหายใจลึกและกระโดดลงไปในระดับลึกสุดของแอ่งน้ำโดยโอบหินหนักไปด้วย!
ไฟล์เสียหรือถูกลบบอกด้วยนะครับ เดียวจะเเก้ให้ สวนมีความเห็นอะไรหรืออย่าดูเรื่องไรก็โพทย์บอกได้