kingtranslate ราชานักเเปล: True Martial World บทที่ 38 เสน่ห์

บ้าแล้ว เขาล้อข้าเล่นใช่ไหม? นี่ไม่ใช่เคล็ดวิชากลืนกินคชสาร มันเป็นการเล่นพิเรน! คนในเหล่าผู้ฝึกวิทยายุทธหลายคน เริ่มล้วงคอตัวเองด้วยนิ้วเรียบร้อยแล้ว ด้วยความหวังว่าจะอาเจียนเอา กวนอิมดินและไม้ที่กินลงไปออกมา แต่มันไร้ประโยชน์ กวนอิมดินเหนียวมาก ขณะที่มันมาถึงกระเพาะก็จมลงและตกตะกอน อาเจียนจึงถูกสกัดกั้น การจะเอาออกมาเป็นไปได้ยาก แม้ว่าคนจากเหล่าผู้ฝึกวิทยายุทธอาเจียนเอาน้ำย่อยในกระเพาะออกมา ก็มีเพียงแค่เศษไม้เล็กน้อยที่ออกมาด้วย กวนอิมดินยังคงผนึกแน่นอยู่ในท้อง ชั่วขณะหนึ่ง คนทั้งหมดต่างขนลุก “นายท่านจาง โปรดหยุดล้อเล่น ข้าไม่สามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวของท่าน!” ชายผู้ใกล้จะหลั่งน้ำตาพูดขึ้น “ทุกคนจะสามารถเรียนรู้การเคลื่อนย้ายนี้ได้อย่างไร?” เมื่อได้ยินคำร้องเรียนของสมาชิกเหล่าผู้ฝึกวิทยายุทธ จางอวี๋เซียน ไม่ได้ใส่ใจ แต่ก็แสดง 12 เคลื่อนย้าย ของเคล็ดวิชากลืนกินคชสารอีกครั้ง แต่ในครั้งนี้เขาแสดงช้าลง ทำให้คนจากเหล่าผู้ฝึกวิทยายุทธเห็นได้ชัดเจนขึ้นกว่าเก่า แต่อี้หยุนตระหนักว่า เมื่อจางอวี๋เซียนปรับลดความเร็วลง 12 เคลื่อนย้ายของเขาจึงขาดซึ่งเสน่ห์! และเสน่ห์นั้นเป็นจุดสำคัญของการเคลื่อนย้ายชุดนี้! “ให้ข้าลอง!” เหลียนเฉิงอยู่ก้าวออกมายืนข้างหน้า เหลียนเฉิงอยู่ ได้กินกวนอิมดินกับไม้ไปไม่ใช่น้อย เขารับรู้ว่าเขาแทบจะไม่เห็นการเคลื่อนไหวของจางอวี๋เซียนเลย และในความเป็นจริงการเคลื่อนย้ายของเขายังอยู่ห่างไกลจากความถูกต้อง แน่นอนว่ามีเพียงอี้หยุนที่ดูออก สำหรับจ้าวเทียจู่และสมัครพรรคพวกนั้นเต็มไปด้วยความชื่นชม “นายน้อยเหลียนเป็นเซียนผู้วิเศษ!” “ว้าว เจ้าสามารถเคลื่อนย้ายอย่างงั้นได้ไหม?” จ้าวเทียจู่และสมัครพรรคพวกเริ่มการประจบสอพลออีกครั้ง พวกเขาชื่นชมเหลียนเฉิงอยู่อย่างแท้จริง เหลียนเฉิงอยู่ทำได้อย่างน่าประหลาดใจ แต่จางอวี๋เซียนมองไปที่เหลียนเฉิงอยู่ แล้วพูดเบาๆว่า “เกือบใช้ได้” ได้รับผลการประเมินเช่นนี้ ทำให้เหลียนเฉิงอยู่ รู้สึกล้มเหลวเคลื่อนย้ายชุดนี้ยากเกินไป และ เขาก็ยังรู้สึกประทับใจตัวเองที่สามารถลอกเลียนแบบได้ แต่จางอวี๋เซียนกับจัดอันดับให้เป็นแค่ “เกือบใช้ได้” มาตรฐานเขาสูงเกินไป เหลียนเฉิงอยู่มั่นใจในความสามารถของเขา เขารู้สึกว่าไม่ใช่เพราะเขาทำได้ไม่ดี แต่เป็นเพราะมาตรฐานของจางอวี๋เซียนเข้มงวดมากเกินไป จางอวี๋เซียนไม่ยอมเอื้อเฟื้อแม้แต่คำชมเชยให้เขา ในขณะนั้น เหลียนเฉิงอยู่สังเกตเห็นว่า สายตาของจางอวี๋เซียนจับจ้องอยู่ที่อี้หยุน อี้หยุนปิดตาราวกับอยู่ในความมึนงง เหลียนเฉิงอยู่ ยิ้มเยาะเจ้าเด็กนั่นกินกวนอิมดินกับไม้ไปมาก ปานนี้กระเพาะของมันต้องเจ็บปวดเป็นแน่ เคล็ดวิชากลืนกินคชสาร เป็นเรื่องยาก ชุดการเคลื่อนย้ายก็เต็มไปด้วยความลึกลับ เด็กอายุสิบสองปีอย่างมันจะเรียนรู้ได้อย่างไร? จะเป็นเรื่องดีที่สุดที่มันต้องตายด้วยความเจ็บปวดจากการท้องแตก! จากการที่จางอวี๋เซียนให้ความชื่นชมอี้หยุนอย่างสูง ทำให้เหลียนเฉิงอยู่เกลียดชังอี้หยุนเป็นอย่างยิ่ง อี้หยุนจมอยู่ในโลกของตัวเอง เขาไม่ได้ใส่ใจดูการเคลื่อนย้ายของเหลียนเฉิงอยู่ เป็นเพราะเหลียนเฉิงอยู่แทบจะไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้ ถูกต้องเลย และการเคลื่อนย้ายนั้น อี้หยุนตระหนักได้ว่ามันขาดซึ่งเสน่ห์อย่างแน่นอน! จากจุดนี้ อี้หยุนตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง เขาปิดตาลงและเริ่มครุ่นคิด ในใจของเขาการเคลื่อนย้ายของจางอวี๋เซียนถูกฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับภาพยนตร์ หลังจากก้าวผ่านเข้าสู่ระดับ ชีพจรสัมพันธ์ ประสาทสัมผัสทั้งห้าของเขามีความเฉียบคมมาก แม้ว่าการเคลื่อนย้ายของจางอวี๋เซียนจะรวดเร็ว อี้หยุนก็ยังเข้าใจได้อย่างลึกซึ้ง การมีสองชีวิต เขาจึงมีความสามารถในการรับรู้สูงมาก ดวงตาของเขาได้รับการหล่อเลี้ยงจากผลึกม่วงและเส้นลมปราณ ทำให้จิตใจของเขารับรู้การเคลื่อนย้ายของจางอวี๋เซียนได้ชัดเจนมากขึ้น จากท่วงท่าแรกสู่ท่วงท่าสุดท้าย แล้วปลดปล่อยความมีเสน่ห์ออกมาอย่างช้าๆ อี้หยุนตระหนักว่าเคล็ดวิชากลืนกินคชสารนั้นลึกลับมาก ตอนแรกต้องกินอาหารที่ยากจะย่อยและเป็นไปไม่ได้ที่จะขับถ่ายออก ต่อจากนั้น ก็ต้องใช้ชุดเคลื่อนย้ายลึกลับในการฝึกกระเพาะ และลำไส้ การเคลื่อนย้ายเหล่านี้ หากมีใครที่ให้ความสนใจกับท่วงท่าเสน่ห์ของพวกมันจะลดลง หากผู้ใดให้ความสนใจที่จะสะท้อนถึงเสน่ห์แล้วท่วงท่าก็จะไม่ถูกต้อง มันเป็นความลึกลับ ของ ชุดวิชาลับ! อี้หยุนเริ่มคิดถึงเรื่องดังกล่าว เขารู้สึกว่า “เคล็ดวิชากลืนกินคชสาร” ลึกลับมากกว่า “หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์” แต่ทำไมทักษะสำคัญของจินลองเหว่ย จึงแพร่กระจายอย่างกว้างขวางในชนชั้นรากหญ้า? แต่นั่นไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้ อี้หยุนเริ่มเอื้อมมือออกไปตามความทรงจำ ทันใดนั้นเขาก็เริ่มเคลื่อนย้ายด้วยดวงตาที่ปิดเล็กน้อยและไม่รับรู้ถึงทิศทางใดๆ เขาเริ่มแสดงการเคลื่อนย้ายที่จางอวี๋เซียนใช้ ด้วยความรู้สึกลึกลับให้ห้วงความทรงจำ จากท่วงท่าหนึ่งสู่ท่วงท่าหนึ่ง ความคิดไหลรื่นและชัดเจนขึ้น ความเร็วก็เพิ่มขึ้น ผู้คนที่กำลังมองอยู่เห็นเพียงเงาเลือนรางของอี้หยุน! ดวงตาของจางอวี๋เซียน จู่ๆ ก็ฉายแสง อี้หยุนลอกเลียนร่องรอยเสน่ห์ของเคล็ดวิชากลืนกินคชสาร ในครั้งแรกของการปฏิบัติ! นี่ไม่ใช่อะไรที่จะทำได้ด้วยการฝึกเป็นกิจวัตร หรือสภาพทางกายภาพ มีเพียงบุคคลผู้มีความเฉลียวฉลาดเป็นสำคัญ เท่านั้นที่จะทำได้ ความยากของเคล็ดวิชากลืนกินคชสารอยู่ที่การทำความเข้าใจ จางอวี๋เซียนก็ยังใช้เวลานานในการทำความเข้าใจเสน่ห์ ที่อยู่เบื้องหลังเคล็ดวิชากลืนกินคชสาร เขาเคยได้รับความเดือดร้อนมากเหลือเกิน จากการกินกวนอิมดินในช่วงเวลานั้น เด็กคนนี้ อี้หยุน ฉลาดล้ำ! คนจากเหล่าผู้ฝึกวิทยายุทธ ต่างตกตะลึงกับการเคลื่อนย้ายของอี้หยุน พวกเขาไม่เข้าใจความลี้ลับที่อยู่เบื้องหลังเคล็ดวิชากลืนกินคชสาร แต่ ไม่ว่าเขาจะโง่งมอย่างไร ก็รู้ว่าอี้หยุนไม่ได้ทำส่งเดช เพราะพวกเขารับรู้จากภาพเงาเลือนรางที่ไม่อาจเข้าใจได้ จากการเคลื่อนย้ายของอี้หยุน! “เด็ก...เด็กคนนี้...” ผู้คนล้วนตกตะลึง พวกเขาไม่จำเป็นต้องตัดสินว่าการเคลื่อนย้ายของอี้หยุนถูกต้องหรือไม่ แต่จากดวงตาของจางอวี๋เซียน พวกเขารู้ว่าจะต้องยอมรับความจริง ที่น่าผิดหวังนี้ อี้หยุนสามารถฝึกเคล็ดวิชากลืนกินคชสาร! “ทำได้อย่างไร เจ้าทาสน้อยจากชนชั้นต่ำจะเรียนรู้ การเคลื่อนย้ายของนายท่านจาง หลังจากที่แสดงให้เห็นแค่สองครั้ง?” จ้าวเทียจู่และสมัครพรรคพวก ไม่รู้ว่ากี่ครั้ง ที่จางอวี๋เซียนแสดงการเคลื่อนย้าย พวกเขาได้เห็นแค่การเคลื่อนไหวเลือนรางสองครั้ง ก็สรุปว่า เขาทำมันไปสองครั้ง “เขาเรียนรู้การเคลื่อนย้ายที่ยากนี้จริงๆ?” สมาชิกเหล่าผู้ฝึกวิทยายุทธไม่อาจยอมรับได้ ปกติพวกเขาหยิ่งยโสและลึกๆลงไปแล้ว พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาเป็นชนชั้นปกครองของเผ่าเหลียน แต่ในวันนี้ ชาวบ้านต่ำต้อยได้ปีนขึ้นเหนือหัวพวกเขา กำราบพวกเขาอย่างรุนแรง การยกลูกกลิ้งหิน ที่เป็นความภาคภูมิใจของพวกเขากลายเป็นสิ่งไร้ค่า ในสายตาของจางอวี๋เซียน และพวกเขาก็ไม่สามารถเรียนรู้ในสิ่งที่จางอวี๋เซียนสอน แม้แต่ดาวจำรัสแสงของชนเผ่า เหลียนเฉิงอยู่ก็ยังถูกกำราบโดยอี้หยุน! เหลียนเฉิงอยู่กำหมัดแน่น ความโกรธและความไม่พอใจอย่างลึกล้ำ แผดเผาอยู่ในดวงตาของเขา ความรู้สึกไม่พอใจเปลี่ยนไปอย่างช้าๆ เป็นเจตนาฆ่าอย่างเลือดเย็น!