kingtranslate ราชานักเเปล: True Martial World บทที่ 52 ข้าแพ้แล้ว

ท้องฟ้าสูงลมพัดผ่าน อี้หยุนสามารถรู้สึกถึงน้ำจากน้ำตกที่อยู่ห่างไกล จากความเย็นที่สัมผัสใบหน้า ข้าสามารถกระโดดสูงได้ขนาดนี้จริงๆ? นี่ไม่จำเป็นต้องพูดถึง อี้หยุนที่ไร้ประสบการณ์การต่อสู้ หลังจากได้รับร่างกายแสดงอารมณ์ สภาพร่างกายของเขามีประสิทธิภาพขึ้นอย่างก้าวกระโดด แต่เขายังไม่มีโอกาสทดสอบดูว่ามันดีขึ้นแค่ไหน ก่อนที่จะพบหลินซินถงกับผู้อาวุโสร่างอ้วน ตอนนี้ หลินซินถง แตะปลายเท้าทะยานจากพื้นดิน ราวนกนางแอ่นบินสู่ท้องฟ้า! นางพุ่งขึ้นมาทางเขา อี้หยุนสงบนิ่ง ความเย็นจากผลึกม่วงที่หัวใจส่งพลังงานให้กับทุกส่วนของร่างกาย เขามองเห็นทุกอย่างเชื่องช้าลง ลมที่พัดผ่านทำให้รู้ถึงคู่ต่อสู้ เขากำหมัดและยืมแรงโน้มถ่วงพุ่งตัวกลับลงมา! ในขณะที่ความแข็งแกร่งภายในเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน จากเส้นลมปราณที่เปิดขึ้นและร่างกายแสดงอารมณ์ ร่างกายของเขาราวกับภูเขาไฟที่ระเบิดขึ้นอย่างกะทันหันแล้วจู่โจมจากด้านบนด้วย พยัคฆ์ดุลงภูเขา! อี้หยุนคำรามราวกับไม่ใช่เสียงมนุษย์ มันเป็นเสียงคำราม คล้ายเสียงพยัคฆ์คำราม ทำให้สัตว์อสูรทั้งหลายหวาดกลัว เขาไม่อาจหลบเลี่ยง ไม่มีใครสามารถหลบได้ขณะอยู่บนอากาศ ทันใดนั้นเขายืดมือออก ทำกรงเล็บเสือพุ่งตรงลงมาปะทะกับฝ่ามือของหลินซินถง! นี่คือ ‘พยัคฆ์ดุลงภูเขา’ ของ ‘หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์’ ที่เขาฝึกจนทำลายหินเหล็กดำลงได้ แต่สำหรับวันนี้ เขาใช้มันคว้ามืออันเรียวงามของหลินซินถง! มือเรียวงามอันน่าสพึงกลัวที่สามารถป่นหินเหล็กดำได้ราวเต้าหู้ เมื่อเห็นอี้หยุนพุ่งตัวลงมา หลินซินถงประหลาดใจมาก นี่ เขากล้าจู่โจมใส่นางจริงๆ? มันเป็นความจริงแน่นอนว่า ลูกวัวแรกเกิดไม่กลัวเสือ! “เฮ้ ศิษย์น้อย อย่าทำเขาสาหัสล่ะ!” ผู้อาวุโสร่างอ้วนตะโกน “อันที่จริงทำเขาสาหัสก็ไม่เป็นไร แต่มันจะทำให้เราต้องจ่ายเงินค่ารักษา!” คำพูดของผู้อาวุโสร่างอ้วนถูกกลบด้วยเสียงของทั้งสอง พวกเขาพุ่งเข้าหากันกลางอากาศ คลื่นพลังจากการปะทะแผ่กระจายออกโดยรอบ อี้หยุนรู้สึกถึงการกระแทกอย่างแรงต่ออวัยวะภายใน ร่างถูกผลักกลับไป สำหรับหลินซินถง เมื่อถูกคลื่นพลังปะทะ นางหมุนอย่างรวดเร็วพลิ้วตัวกลับลงมา ในขณะที่พลิ้วกายกลับ หลินซินถงรู้สึกแปลกๆ ที่ฝ่ามือในขณะที่ปะทะกัน นางรู้สึกถึงความอุ่นที่ไม่เด่นชัดจากฝ่ามือของอี้หยุนพุ่งเข้าร่างกายเข้าสู่เส้นลมปราณที่เสียหายของนางอย่างเงียบๆก่อนที่จะหายไป นางตรวจสอบอย่างระมัดระวังและรู้สึกได้ถึงเส้นลมปราณที่เกิดความเปลี่ยนแปลงบางอย่าง แต่ก็ราวกับไม่ได้รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน อะไรที่เกิดขึ้นมันเหมือนเป็นภาพลวงตา ก่อนที่นางจะมีเวลาคิดอย่างรอบคอบ นางก็ตระหนักว่าจากการปะทะกัน อี้หยุนไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่มีเพียงร่างกายถูกกระแทกกลับไปเท่านั้น ร่างของเขาถูกกระแทกไปที่น้ำตก “ปัง!” อี้หยุนราวกับปลาหลีฮื้อกระโจนลงน้ำ เขาชนผ่านม่านน้ำตก พลิกตัวยืนบนหินลื่นหลังม่านน้ำ! แม้น้ำตกที่ไหลลงมาจากความสูงนับพันฟุตจะมีแรงมหาศาล เขาก็ยังสามารถยืนอยู่บนหินได้อย่างมั่นคง เขาย่อตัวลงและกระโจนออกมา! เขาเงยหน้า ดวงตาส่องประกายเจิดจ้าผ่านม่านน้ำสีขาว พุ่งสู่หลินซินถงราวกับดาบ! หลินซินถงประหลาดใจ ที่เขาสามารถทนต่อพลังของนางได้ โดยไม่เป็นอันตราย เด็กคนนี้อยู่ระดับชีพจรสัมพันธ์ และจริงๆแล้วมีร่างกายที่แข็งแกร่ง? “เป็นไปไม่ได้” ผู้อาวุโสร่างอ้วนสะดุ้ง เขาอยากให้ศิษย์น้อยของเขาเอาชนะอย่างง่ายๆ ในการประลอง นี่ไม่เกี่ยวกับความเมตตา แม้ว่านางจะลดระดับลง มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เด็กนั่นจะ สามารถทนได้! ก่อนที่ผู้อาวุโสร่างอ้วนจะทันได้คิด อี้หยุนก็พุ่งออกจากก้อนหินแล้ว! “ซ่า!” ผ่านม่านน้ำตกที่มีพลังรุนแรงน่าสพึงกลัว และใช้ความแรงของน้ำตกเพิ่มความแข็งแกร่งในการจู่โจม จากระยะไกล เสื้อผ้าลินินที่อี้หยุนใส่พลิ้วไหวราวกับมังกรร่ายรำอยู่ในน้ำ! ในขณะนั้น ร่ายกายของอี้หยุนก็ส่งเสียงฟ้าคำรามดังก้อง ราวฟ้าคำรามมาจากฟากฟ้า! ฟ้าคำรามเก้าเมฆา! อี้หยุนบิดตัวกลางอากาศ นำเท้ามาสู่สะโพก ก้มร่างกายลงเหมือนคันธนูและรั้งหมัดขวาไว้ที่ซี่โครง เขายิงหมัดราวลูกศรออกไปอย่างไร้ปราณี! “ปัง!” เสียงก้องดังสู่แก้วหูที่ได้ยินตอนนี้ราวกับเสียงของสายธนูที่สั่นสะเทือน! หมัดนี้ได้จากแรงผลักดันจากม่านน้ำและความแข็งแกร่งของอี้หยุน มันก่อให้เกิดม่านหมอกไร้ที่สิ้นสุดรอบๆตัวเขา ให้ความรู้สึกถึงมหาสมุทรอันบ้าคลั่งอยู่ตรงหน้า! หลินซินถงตกตะลึง นี่ใช่ความแข็งแกร่งของเด็กจริงๆหรือ? เสียงฟ้าคำรามจากกระดูกที่ลั่นและหางเสียงของสายศรจากเส้นเอ็น นี่พวกมันมาจากร่างกายของเขา? ช่วงขณะแห่งความตะลึงงัน อี้หยุนก็ได้มาถึงตรงหน้าหลินซินถงแล้ว! หลินซินถงรู้สึกถึงแรงมหาศาลที่มาพร้อมกับหมัด นางบอกได้ทันทีว่านี่เป็นหมัดที่ทรงพลังที่สุดของผู้ที่อยู่ในระดับชีพจรสัมพันธ์ ชั่วพริบตา หลินซินถงก็ตีโต้ นางยังคงอยู่ในระดับการบ่มเพาะที่น้อยกว่าอี้หยุนหนึ่งระดับ แต่ที่จู่โจมกลับไม่ใช่ “หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์” แต่เป็นเคล็ดวิชาบ่มเพาะหลักของนาง “ปารมิตาหฤทัยสูตร”! มือของหลินซินถง แสดงท่วงท่าราวกับดอกบัวที่เทพธิดากำลังประทานพร การปะทะครั้งนี้นุ่มนวลอย่างน่ามหัศจรรย์ ตรงกันข้ามกับแรงมหาศาลของ “หมัดซี่โครงมังกรกระดูกพยัคฆ์” แข็งปะทะอ่อน! หลินซินถง กับอี้หยุนปะทะกันอีกครั้ง! ตามความจริงหากนิ้วปะทะกับกำปั้น จะทำให้กระดูกหัก แต่สิ่งที่เกิดห่างไกลจากความเป็นจริง ลมปราณอันแข็งแกร่งเป็นเหมือนค้อนตีเข้ากำแพงลมปราณอันนุ่มนวล กำแพงลมปราณที่ไม่สมบูรณ์อย่างเห็นได้ชัด เมื่อปะทะก็เกิดการระเบิดของพลังลมปราณอย่างน่ากลัว! ช่วงเวลาสุดท้ายของการระเบิดของลมปราณ หลินซินถงถูกกระแทกถอยออกมาสามก้าว! ในขณะที่อี้หยุนถูกกระแทกลอยออกมากว่า 10 ฟุต เสื้อผ้าฉีกขาด หน้าอกและใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด อี้หยุนกระแทกเข้ากับก้อนหิน ทั้งร่างและอวัยวะภายในของเขาได้รับบาดเจ็บ แข็งแกร่งมาก…. อี้หยุนประทับใจ นี่คือผู้เยี่ยมยุทธที่ลดระดับพลังลงมาน้อยกว่าเขาหนึ่งระดับ ทั้งที่เขาใช้พลังที่กักเก็บทั้งหมด ความแข็งแกร่งรวมกับแรงผลักดันของม่านน้ำ และเคล็ดวิชาทั้งหมดของเขา ในขณะที่อีกฝ่ายเพียงโต้กลับมาอย่างรีบร้อน ระยะห่างระหว่างทั้งสองมีมากเกินไป! และผลของการประลอง อีกฝ่ายถอยไปสามก้าวและยังสบายดี แต่เขาเลือดลมพลุ่งพล่านและได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย เป็นหญิงสาวที่น่าสพึงกลัว เช่นเดียวกับที่อี้หยุนประหลาดใจ หลินซินถงแปลกใจยิ่งกว่า นางมองอี้หยุนอย่างตกใจและคลางแคลงใจ ในที่สุดก็กล่าวขึ้นว่า “การประลองครั้งนี้ ข้าแพ้แล้ว”