วิธีการเลือกคนที่ต้องการทั้งเก้า ก็คือการต่อสู้แข่งขัน! มันเป็นวิธีการที่เที่ยงธรรมเรียบง่ายและตรงไปตรงมา
ชนเผ่าเหลียนที่มีชีวิตอยู่อย่างไร้ซึ่งความตื่นเต้นในชีวิต และมีชีวิตเพื่อแสวงหาอาหารไปวันๆ การต่อสู้แข่งขันเช่นนี้เป็นเหตุการณ์ที่หาได้ยาก!
พวกชาวบ้านจะยอมพลาดไปได้อย่างไร?
ดังนั้นในวันที่การแข่งขันเริ่มขึ้น พวกชาวบ้านต่างทะยอยกันมา เพื่อดูคนจากค่ายฝึกยุทธต่อสู้ กับชีวิตที่เหนื่อยยากและน่าเบื่อ เรื่องนี้ทำให้พวกชาวบ้านตื่นเต้นมาก ที่สามารถเข้าชมการแข่งขันต่อสู้อันมีสีสัน โดยเฉพาะในหมู่เด็กๆ พวกเขามีความสุขที่สุด และมีความสุขมากขึ้นเมื่อได้รับเนื้อหมักเกลือ
การแข่งขันจะเริ่มตอนสาย ที่ลานกว้างหน้าที่พักของผู้ดูแลเผ่า แต่ยังไม่ทันรุ่งสางบริเวณจัดการแข่งขันก็เต็มไปด้วยชาวบ้านที่เข้ามาจับจองที่ดีๆในการชมเต็มไปหมด
เด็กๆขี่บนคอของพ่อ มองเห็นเวทีได้ชัดเจน เด็กหลายคนมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับอี้หยุนอยู่ก้ำกึ่งระหว่างเด็กน้อย กับเด็กหนุ่ม บ่อยแค่ไหนที่จะได้เห็นเด็กอายุขนาดนี้ขี่บนคอของพ่อ?
พวกเขาจะได้รับการเย้ยหยัน แต่ในวันนี้ไม่ใครใส่ใจ พวกเด็กๆถูกำปั้นและเอามาชนกันหวังว่าจะได้เป็นคนหนึ่งที่ได้ขึ้นต่อสู้บนเวที
เวทีต่อสู้นี้กระตุ้นเร้าพวกเขาอย่างมาก พวกเขาฝันเสมอมาที่จะได้กลายเป็นสมาชิกคนหนึ่งของค่ายฝึกยุทธ มันน่าเกรงขามมาก!
ฝูงชนมามากขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่บนต้นไม้บ้าน และบนหลังคาถูกอัดแน่นไปด้วยผู้คน
ในโลกใบนี้ สายตาคนส่วนใหญ่ดีมาก ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนเวทีจากระยะไกลได้อย่างชัดเจน
ตอนสาย สมาชิกของค่ายฝึกยุทธก็ปรากฏตัว พวกเขาอยู่ในชุดเครื่องแบบของผู้ฝึกยุทธที่พวกเขาไม่ค่อยจะได้สวมใส่ ดังนั้นชุดเขียวที่สวมจึงดูใหม่ แม้ว่ามันจะไม่ได้ดีไปกว่าชุดผ้าลินินที่อี้หยุนสวม แต่มันก็ดูสวยงามน่าประทับใจในสายตาของชนเผ่าเหลียนสมาชิกของค่ายฝึกยุทธทะยอยกันเข้ามาทีละคนๆ เมื่อพวกเขามองสำรวจไปรอบๆพวกเขาก็รู้สึกว่า ได้พิสูจน์ให้เห็นคุณค่าในชีวิตแล้วในวันนี้ พวกเขาเฝ้าฝึกฝนมาตลอดหลายปีก็เพื่อวันนี้
“รู้สึกดีจริงๆ! ที่วันนี้ข้าสามารถเปิดตัวได้แล้ว!”
ชายร่างเตี้ยอายุประมาณ 20 ปีใบหน้าสดใสมีพลัง คิดขึ้นมา แต่เพื่อนสนิทที่อยู่ด้านข้างกลับคิดนอกลู่นอกทาง เขาเหลือบมองไปที่สาวๆที่อยู่รอบๆแล้วคิดจะถอดเสื้อผ้าพวกนาง พูดขึ้นว่า
“ตอนนี้ข้าจะแสดงความกล้าหาญ ให้เหล่านางแพศยาในหมู่บ้านได้เห็น ว่าข้ามีพลังมากแค่ไหน ในอนาคต พอข้ากระดิกนิ้ว พวกนางก็จะวิ่งมาหาข้า”
ในหมู่บ้าน ชีวิตคือความยากลำบาก นอกเหนือไปจากการกินแล้ว สิ่งนี้ก็คือความสุข
พื้นฐานของผู้ชายคนหนึ่ง ก็จะเป็นเหมือนดั่งคำพูดเก่าๆว่า “อาหารและเพศ”
มันเป็นธรรมชาติพื้นฐานของมนุษย์ ที่ต้องการกินและต้องการเสพกาม สิ่งเหล่านี้เป็น
สัญชาตญาณของสัตว์ตามธรรมชาติตั้งแต่เกิดมาบนโลก
วันที่มีการแข่งขันต่อสู้ คนจากค่ายฝึกยุทธ ได้ฆ่าสุนัขสองตัวเป็นพิเศษ พวกเขาวางแผนที่จะเฉลิมฉลองหลังจากการแข่งขัน ด้วยการกินเนื้อและดื่มเหล้า
สุนัขสองตัวนี้เป็นสุนัขล่าเนื้อที่เลี้ยงไว้โดยหมู่บ้าน แต่จะเป็นอะไรไป เมอื่ การคัดเลือกของอาณาจักรใกล้จะมาถึงแล้ว พวกเขากำลังจะมีชีวิตที่ดีขึ้น แล้วจะต้องใช้สุนัขล่าเนื้ออะไรอยู่อีก?
“ดูนั่น นายน้อยเหลียน!” ด้วยเสียงตะโกนดังลั่น
ฝูงชนเกิดความโกลาหลอย่างฉับพลัน ทุกๆคนต่างชะเง้อมองไปทางผู้ชายสองคน ที่กำลังแบกเก้าอี้หวายออกมาจากที่พักของผู้ดูแลเผ่า
เหลียนเฉิงอยู่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้หวายห่มพรมขนสัตว์อยู่ ดวงตาหรี่ลงราวกับกำลังหลับด้านหลังติดตามมาด้วยหญิงรับใช้สี่นาง ในมือของพวกนางมีเตาถ่านและจานผลไม้พวกนางดูเหมือนจะถือมันอย่างระมัดระวังอย่างมาก
“นายน้อยเหลียน นั่นมันนายน้อยเหลียนจริงๆ!”
ชาวบ้านตื่นเต้นโวยวายทันที นับตั้งแต่ที่เหลียนเฉิงอยู่ได้ “ก้าวผ่าน” ไปสู่ขอบเขตโลหิตม่วง ศักดิ์ศรีของเขาในเผ่าเหลียน สูงส่งจนถึงขั้นจินตนาการไม่ได้ทุกๆคนได้วางความหวังของพวกเขาไว้ที่เหลียนเฉิงอยู่ที่จะนำพวกเขาเข้าไปในเมืองสู่ชีวิตที่ดีขึ้น
มันอาจกล่าวได้ว่า ตอนนี้เหลียนเฉิงอยู่เป็นเสาหลักทางจิตวิญญาณ ที่คอยสนับสนุนชนเผ่าเหลียน!
ผู้คนต่างเริ่มทำความเคารพบูชาอย่างมีศรัทธาแรงกล้าต่อเหลียนเฉิงอยู่ ขณะนี้เขามีฐานะเป็นดั่งกษัตริย์ในเผ่า ทุกสิ่งที่เขาทำจะได้รับการสนับสนุนจากชนเผ่าเหลียนอย่างไม่มีเงื่อนไข
ใครก็ตามที่เขาอยากให้ตาย แม้เป็นคำพูดที่ไม่มีเหตุผลเพียงพอ ทุกคนก็จะยอมเป็นเครื่องมือสังหารให้เขา ไม่เว้นแม้แต่ผู้หญิงที่เขาต้องการ แค่พูดคำเดียว ผู้คนจะล้างทำความสะอาดนาง และส่งมอบไปยังเตียงของเขา
ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ เหลียนเฉิงอยู่เก็บตัวเงียบ ไม่มีผู้ใดได้เห็นตัวเขา แล้วพวกเหล่านั้นจะไม่ตื่นเต้นเป็นที่สุดไปได้อย่างไร เมื่อได้เห็นเขา?
หญิงสาววัยสิบเจ็ดหลายคนต่างหน้าแดงด้วยความตื่นเต้น เป็นความจริงที่ว่าผู้หญิงในดินแดนรอบนอกอันกว้างใหญ่จะบูชาความแข็งแกร่ง แต่เมื่อเทียบกับผิวดำหยาบกร้านของจ้าวเทียจู่กับหนุ่มรูปงาม ในหัวใจของหญิงสาวในดินแดนรอบนอก ย่อมชื่นชมคนอย่างเหลียนเฉิงอยู่ ที่ทั้งแข็งแกร่งและรูปงาม
ไม่กี่วันที่ผ่านมา เหลียนเฉิงอยู่ได้กลายเป็นคนรักในฝันของเหล่าหญิงสาวในเผ่าเหลียน
“เริ่มได้” เหลียนเฉิงอยู่พูดเบาๆ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นบนเวที
เจ้าตัวตลกพวกนี้ มันก็เป็นแค่สัตว์เดรัจฉานจากค่ายฝึกยุทธ สำหรับเขา พวกมันเป็น
เพียงสิ่งไร้ค่า ถึงแม้ว่าพวกมันจะได้รับการฝึกฝนอีกร้อยปี ก็ไม่มีทางได้สัมผัสแม้แต่ประตูของจินหลงเหว่ย!
ผู้คนเห็นได้ชัดเจนว่าเขาถือตัวและหยิ่งยะโส แต่ในสายตาของเหล่าหญิงสาว มันกลับทำให้เขามีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น และทำให้พวกนางเคารพบูชาเหลียนเฉิงอยู่มากยิ่งขึ้น
สำหรับที่ชาวบ้านคิดก็คือ พวกเขาทั้งหมดต่างแห่กันมาดูการแข่งขันอันยิ่งใหญ่นี้ แต่นายน้อยเหลียนไม่ได้แม้แต่จะใส่ใจมัน
นี่คือข้อแตกต่างที่ถูกมองจากภายนอก
“การแข่ง เริ่มได้!”
จ้าวเทียจู่ตะโกนด้วยเสียงอันดัง นับตั้งแต่เขาได้ใกล้ชิดกับเหลียนเฉิงอยู่ เขากลายเป็นผู้นำโดยไม่ต้องแต่งตั้งของค่ายฝึกยุทธ ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเขามีความสุขกับผลประโยชน์ที่ได้รับจากภูเขาสมุนไพรเผ่าเหลียน เขาได้นำสมุนไพรที่เหลียนเฉิงอยู่ไม่อาจรับได้มาใช้เรื่องนี้เป็นเหตุให้ความแข็งแกร่งของจ้าวเทียจู่เพิ่มขึ้นมาก ในสถานการณ์ที่ขาดแคลนทรัพยากร หากมีสมาชิกในค่ายฝึกยุทธคนใด มีทรัพยากรมากที่สุด เขาก็จะบ่มเพาะได้เร็วที่สุด!
เพราะเขากลัวคนอื่นจะริษยา เขาจึงซ่อนความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วนี้จากคนอื่นๆ นอกจากนี้เขายังแอบใช้สมุนไพร
แม้แต่จ้าวเทียจู่ก็ไม่รู้ว่าความแข็งแกร่งเขาเพิ่มมากขึ้นเท่าไร เขาจึงต้องการทดสอบมันบนเวทีมันจึงเป็นสถานที่ๆให้เขาได้ขยับกล้ามเนื้อ!
“ฮิฮิ หลังจากที่แอบซ่อนไว้มานาน บนเวทีข้าจะทำให้โลกประหลาดใจ ในความสำเร็จ
ยอดเยี่ยมในครั้งเดียว!”
หลังจากที่มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของความแข็งแกร่ง ความทะเยอทะยานของจ้าวเทียจู่ก็เติบโตขึ้น เขาวางแผนที่จะเป็นคนสนิทหมายเลขหนึ่งของเหลียนเฉิงอยู่ และจะไม่มีใครมาแข่งกับเขาได้
ไฟล์เสียหรือถูกลบบอกด้วยนะครับ เดียวจะเเก้ให้ สวนมีความเห็นอะไรหรืออย่าดูเรื่องไรก็โพทย์บอกได้